خیلی از اهالی، دانشجوی۹ را به «کوچه گل‌ها» می‌شناسند. تعبیر این نام‌گذاری حضور سرای سالمندانی است که در این کوچه زندگی می‌کنند. دراین خانه سالمندان، ۲۴ مادر سالمند زندگی می‌کنند.
«بمانجان» مادر ِ نودوشش‌ساله شهید سیدجواد قاینی‌خواه که نام شهیدش بر تابلوی ورودی کوچه پروین اعتصامی ۶ افتخاری است برای تک‌تک ساکنان این محله.
معصومه نوایی‌طرقی چهار دختر و یک پسر و ۵۸ نوه و نبیره دارد. او بزرگ فامیل محسوب می‌شود و در شب یلدا در خانه شصت‌متری‌اش، میزبان حدود ۱۰۰ مهمان است.
سال۹۰ پدر فرحناز خانم تصمیم می‌گیرد خانه‌‌شان را به‌خاطر همسرش به مدرسه تبدیل کند. خانم پولادی می‌گوید: پدرم از من خواست در این مدرسه از دانش‌آموزان مستعد و بی‌بضاعت پول نگیریم.
ماه‌منیر عظیمی، بهورز مامای مرکز بهداشت طرق در سالهای ۵۹ تا ۸۹، به طور میانگین برای هر خانواده ساکن طرق سه‌نوزاد به دنیا آورده است.
«کنیز عرب» مادر ۴۹ سالهای است که با تلاشی مستمر و روحیه‌ای تضعیف‌ناشدنی، خودش را وقف مهدی و فهیمه کرده است. فرزندانی که از چندسال پیش معلول و ویلچرنشین شده‌اند.
زهرا موسوی‌نژاد از ساکنان محله انقلاب، جزو شاهدان عینی حادثه نهم دی ۱۳۵۷ است. او در این واقعه، جانباز می‌شود و مادر ش نیز پس از تحمل جنایت خونین رژیم طاغوت، به شهادت می‌رسد.