آن روز‌ها که مریم در رؤیا‌های کودکانه، خود را پشت چرخ خیاطی در‌حال دوخت لباس‌های رنگارنگ می‌دید و از ذوق در پوستش نمی‌گنجید، فکرش را هم نمی‌کرد که کمتر از بیست‌سال بعد، به آرزویش برسد.
منطقه ۴
پاتوق طلبه‌های مشهد
محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.
این نوجوان ووشوکار می‌گوید: شش‌مقام قهرمانی مسابقات استانی دارم که مربوط به سال۱۴۰۲ است. امسال هم در مسابقات استانی که خرداد و تیر برگزار شد، شرکت کردم و مدال طلا و نقره به دست آوردم.
سبحان می‌گوید: دوستم دانیال، ووشوکار بود. یک روز گفت «بیا برویم به باشگاهی که من در آن تمرین می‌کنم.» دیدم و ثبت‌نام کردم. در مسابقات کشوری بعد‌از شکست حریفانم، مدال طلا را به دست آوردم.
علی دسترس می‌گوید: پویش «بافتنی‌های گره‌گشا» با حضور خانم‌های محله در مساجد اجرا شد و تصور نمی‌کردیم تا این اندازه خانم‌ها پای کار باشند. نیتمان در این پویش این بود هر گرهی که می‌زنیم، گرهی از مشکل مسلمانی باز شود.
میرزا علی‌اکبر که اصالتی یزدی دارد و ۳۴ سال در حرم امام رضا (ع) مقرنس‌کاری، کاشی‌کاری و آیینه‌کاری کرده با حقوق بازنشستگی خودش و پولی که از بنیاد شهید می‌گیرد قبض ۱۱۰ خانواده را می‌پردازد.
«مؤسسه فرهنگی درّ دری» نامی آشنا برای اهالی هنر و ادبیات فارسی است و کمتر شاعر و نویسنده افغانستانی ساکن مشهد است که نام این مؤسسه را نشنیده باشد.
سیدحسن رئیس السادات ۳۰ سال است که برای هیئت‌ها رایگان آشپزی می‌کند. آقاسید معمولا غذای نذری هیئت محله‌اش را با کمک دوسه نفر از اهالی می‌پزد و تاکنون هیچ‌وقت پیش نیامده که غذایش خراب شود.