خیریه حضرت زهرا (س) سال۱۳۹۰ در این کوچه احداث شد و پانصد‌خانواده و حدود ۲هزار نیازمند تحت پوشش آن قرار دارد. تهیه جهیزیه، ویزیت رایگان بیماران از خدمات ارائه‌شده این خیریه به نیازمندان است.
منطقه ۴
پاتوق طلبه‌های مشهد
محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.
عضو شورای اجتماعی محله شهید قربانی می‌گوید: زمانی‌که با خانواده‌های نیازمند در ارتباط بودم، متوجه شدم که یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های این خانواده‌ها هزینه‌های سرسام‌آور جهیزیه است.
کافه گل نرگس که به همت علی‌محمد برادران افتخاری افتتاح شده، پاتوقی دخترانه است برای کتابخوانی، دورهمی و حتی تدریس درس کمک آموزشی.
خیابان پنج‌تن۲۹ که به شهرک صادقیه و بولوار شهید‌آوینی منتهی می‌شود، یکی از خیابان‌های پرتردد محله پنج‌تن است.
سیدمحمد محمدی سرشت می‌گوید: زیستن در فضایی که بزرگانی مثل فردوسی و عطار تا معاصرانی مثل مطهری، رهبر انقلاب و ... در آن زیسته اند، الهام بخش است. مشهد مستندسازخیز است؛ چون چنین عقبه‌ای دارد.
ساجده خان‌بوداغی تعریف می‌کند: یادم است وقتی اولین مدالم را که نقره بود، گرفتم خیلی ناراحت شدم. فکر می‌کردم نمی‌شود، اما وقتی هدفم را جدی گرفتم دیدم فقط باید بها و هزینه‌اش را داد.
مهربان ساسانی، بانوی موفق محله ردّه با هنرش شریک شادی و غم بچه‌هاست. او می‌گوید: سعی کردم برخلاف سنت مرسوم که چهره عروسک‌ها انیمیشنی طراحی می‌شود، ثنا و سینا شبیه انسان واقعی باشند.