خاطرات کودکی فهیمه رحمانی به دورهمی‌های خانوادگی و بازی‌های گروهی می‌رسد. بزرگ‌تر که می‌شود، علاقه‌اش به بازی‌های بومی و محلی بیشتر می‌شود تا به ایده اختراع یک بازی فکری برسد.
ابوالفضل یوسف‌زاده، مدرس رباتیک و مخترع محله پنجتن می‌گوید: دوستان هم تیمی من، هیچ‌کدام ساکن مناطق کم برخوردار نبوده و نیستند، اما به این باور رسیده‌اند که مناطقی مثل پنجتن استعداد‌های بالایی دارد.
جعفر شعبانی یکی از جاروباف‌های خیابان تلگرد که از کودکی شاهد کار کردن خانواده و همسایگانش بوده می‌گوید: من همیشه به دنبال راه ساده‌تری برای ساخت دستگاهی بودم که بتوانیم تولید راحت‌تری داشته باشیم.
امیرعلی رضایی و پسرعمویش علی‌اکبر قلبشان را به حفظ پنج‌جزء قرآن نورانی کرده‌اند و در این مسیر هم تاکنون افتخاراتی داشته‌اند. آن‌ها در مسابقات شهر قم، رتبه‌های اول و چهارم را کسب کردند.
منصوره شریف‌الحسینی یکی از بانوان موفق در حوزه آموزش می‌گوید: فاصله نسل ما با جوانان زیاد شده است. ما باید هدایتگر روند آموزشی باشیم نه آموزش‌دهنده. باید دانش‌آموزان را با تکنیک‌های جدید آشنا کنیم.
«علی دامغانی» این اطمینان را دارد که اگر با استادش قالیشویان آشنا نمی‌شد، اکنون در سن بیست‌سالگی در دانشگاه فردوسی رشته فیزیک را نمی‌خواند و مسیر دیگری را می‌رفت.
حسین فضایلی درباره شیوه‌های مقاوم‌سازی و بهسازی خانه‌های قدیمی می‌گوید: مشکلی که بافت قدیم ثامن داشت، تراکم زیاد آن بود؛ تراکمی که در کوچک‌ترین حادثه، امدادرسانی‌ها را مختل می‌کرد.
احمد برادران افتخاری و حسین برادرش، دو دانش‌آموز و دو مهندس کوچک هستند که از پنج سال قبل، زمانی که رهبر در توصیه‌هایشان به دانش‌آموزان گفتند که بروند و مهارتی یاد بگیرند، تصمیم گرفتند در یک دوره دست‌سازه علمی‌کاربردی شرکت کنند.
نام رسمی این پارکینگ مکانیزه «مگاپا» است؛ طراحی این پارکینگ، کاهش فضای زیربنای پارکینگی در مجتمع‌ها و کاهش زمان مالکان خودرو‌ها برای یافتن پارکینگ و پارک‌کردن خودروی‌شان را به ارمغان آورده است.
