شیلان یک غذای معمولی برای عموم مردم نیست یا دست‌کم عرضه آن در کل اوقات سال رواج ندارد. شیلان ولیمه‌ای بوده که آن را در اعیاد ملی یا مذهبی و فتوحات نظامی و مناسبت‌های خاص طبخ و توزیع می‌کرده‌اند.
تعمق در تاریخ نشان می‌دهد که دوره تیموری، دوره شکوفایی هنر است. بایسنقرمیرزا پادشاه تیموری خطاط بود و نقش زدن با دوات و جوهر را خوب می‌دانست؛ برای همین هم دست به قلم برد و قرآن را کتابت کرد.
آمدن تیم ملی کشتی به مشهد قبل از مسابقات جهانی و المپیک امروز چیز مرسومی است، اما در سال ۱۳۵۵ رسم نبود؛ تیم‌های کشتی فرنگی و آزاد ایران نخستین تیمی بودند که قبل از مسابقات المپیک ۱۹۷۶ مونترآل به مشهد آمدند!
موزه فعلی آستان‌قدس‌رضوی سوای اشیائی که در دل خود جا داده، بنایی است که در سال ۱۳۱۵ توسط آندره گدار، معمار و باستان‌شناس شهیر فرانسوی، طراحی شده است. او در طول ۳۲ سال اقامت در ایران، آرامگاه حافظ، موزه مردم‌شناسی کاخ گلستان و ... طراحی و ساخته است.
بست بنایی است در خارج از صحن مقدس که آغاز حریم بنا‌های آستان قدس رضوی به شمار می‌رود. این بنا پیش از این، دیواری آجری و ساده و دارای ۳دهانه مساوی برای رفت‌وآمد زائران بود.
از مجموع مدارس دینی فراوانی که گرداگرد حرمرضوی شکل‌گرفته بوده‌اند، فقط چهار مدرسه، آن‌هم به واسطه حل‌شدن در ابنیه حرم، باقی‌مانده است. یکی از این مدارس، مدرسه تاریخی دودر است.
طی یک سده اخیر، خدمات ارائه‌شده به زائران، تغییرات بنیادی و گسترده‌ای داشته است. بااین‌حال، میان آنچه قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق افتاده تفاوتی معنادار و آشکار وجود دارد.
اگرچه اکنون حدود دوازده مناره یا گلدسته در حرمرضوی دیده می‌شود، نشان دو گلدسته از این تعداد را باید در همه دوران‌های ایجاد تا توسعه حرم مطهر دید. دو گلدسته که قدمت نخستینشان به عهد غزنویان می‌رسد.
ساخت صحن قدس دهه ۶۰ در دستور کار قرار گرفت و در سال ۱۳۷۰ ساخت کالبدی آن به اتمام رسید. در سال ۱۳۷۳ نیز کار کاشیکاری و تزئینات آن تمام شد. اما تزئینات آن سه سال بعد تکمیل شد.
سنگ بنای ایوان ساعت در عهد شاه‌عباس‌یکم صفوی گذاشته شد؛ ایوانی با ارتفاع۱/ ۲۴ و دهانه ۹/ ۶ متر که آن را در جناح غربی صحن کهنه ساختند. این ایوان از لحاظ آرایه‌ها و تزیینات، یکی از زیباترین ایوان‌های حرمرضوی است.
