یادگاریهای صنیعالتولیه کتیبهنویس مشهور در حرمرضوی 
حسابیشمالی۴۳؛ کوچه مدرن قاسمآباد 
فوتبال خانوادگی در زمین چمن مدرسه محله گلدیس
چمن هفتصد‌متری مدرسه مفاخر، یک تفاوت مهم دارد؛ بعد از اتمام کار مدرسه در‌اختیار باشگاه‌ها، اولیای مدرسه، والدین، اهالی و دیگر علاقه‌مندان است و همین باعث شده است که علاوه‌بر افزایش سرانه ورزشی محل، دورهمی‌های مختلفی در آن رقم بخورد.
برخلاف حیاط‌های آسفالت بسیاری از مدارس، پا در مدرسه مفاخر در محله گلدیس که می‌گذارید، بیشترین چیزی که به چشم می‌خورد زمین چمن آن است. این چمن هفتصد‌متری، یک تفاوت مهم دیگر هم دارد؛ بعد از اتمام کار مدرسه در‌اختیار باشگاه‌ها، اولیای مدرسه، والدین، اهالی و دیگر علاقه‌مندان است و همین باعث شده است که علاوه‌بر افزایش سرانه ورزشی محل، خاطرات فوتبالی و دورهمی‌های مختلفی در آن رقم بخورد.
مفرح شدن فضای مدرسه
چمن مصنوعی مدرسه مفاخر در محله گلدیس، زمین محبوب خیلی از بچه‌ها و بزرگ‌سالان است. بیشتر مواقع در این زمین چمن باز است. صبح‌ها در‌اختیار دانش‌آموزان مدرسه است؛ زنگ تفریح، نوبتی در آن پنالتی می‌زنند. زنگ ورزش هم بدون دغدغه سرخوردن و زخمی‌شدن دست‌وپاها، در آن فوتبال بازی می‌کنند و تکل می‌زنند.
علیرضا رضوی، مدیر این مدرسه، می‌گوید: فوتبال بازی محبوب بسیاری از پسربچه‌ها‌ست، این در‌حالی است که در خانه‌های آپارتمانی و به‌دلیل مشکلات رفت‌وآمدی، خیلی‌ها به زمین چمن مناسب دسترسی ندارند. برای همین تصمیم گرفتیم در مدرسه آن را فراهم کنیم تا فضای آموزشی دانش‌آموزان مفرحتر باشد.
اینکه یک مدرسه، زمین چمن ساخته و آن را در‌اختیار دیگر علاقه‌مندان قرار داده، یک اقدام خلاقانه است
به گفته او همین زمین چمن بهانه‌ای شده است که بچه‌ها با رغبت، زمان طولانی‌تری در مدرسه باشند. سینا اسکویی که در صف پنالتی‌ها ایستاده و منتظر است نوبتش شود، می‌گوید: من فوتبال را خیلی دوست دارم، اما اگر زمین چمن مدرسه نبود، نمی‌توانستم بازی کنم؛ چون به مکان مناسب دیگری دسترسی ندارم. به گفته خودش دانش‌آموزان مدرسه این‌قدر زمین چمن را دوست دارند که مراقب‌اند تمیز بماند و خراب نشود.
فوتبال‌های پدر و پسری
محمد شمس که دانش‌آموز کلاس هفتم این مدرسه است، از فوتبال‌های پدر و پسری یاد میکند و ادامه می‌دهد: هر جمعه، دانش‌آموزان یکی از کلاس‌های مدرسه را دعوت می‌کنند تا با والدینشان بیایند. با پدرهایمان فوتبال بازی می‌کنیم و مامان‌ها تشویقمان می‌کنند. خیلی خوش می‌گذرد.
بعد از پایان کار مدرسه، این زمین در‌اختیار دیگر علاقه‌مندان است. در حال حاضر چهار مدرسه فوتبال این زمین را کرایه کرده‌اند و از ساعت ۱۴:۳۰ تا ۱۶:۳۰ از آن استفاده می‌کنند. بعد از این ساعت، زمین در‌اختیار اولیا و اهالی و دیگر علاقه‌مندان قرار می‌گیرد. گاهی والدین جشن تولد فرزندشان را در آن می‌گیرند. گاهی هم قرار‌های دید و بازدید بچه‌ها را اینجا می‌گذارند.
تکتم فیروزی که مادر یکی از دانش‌آموزان است، می‌گوید: فرزند من شش‌سال در اینجا درس خواند. الان در مدرسه دیگری است، اما هر‌وقت می‌خواهیم قرار دورهمی با دوستان قدیمش بگذاریم، در همین زمین چمن دور هم جمع می‌شویم. بچه‌ها با هم بازی می‌کنند و مادر‌ها هم کنارشان هستند.
او ادامه می‌دهد: می‌دانم گروه‌های دیگری هم هستند که از اینجا استفاده می‌کنند.
ستار قربانی یک جوان بیست‌و‌دوساله است. او و ۱۰نفر از دوستانش که از مناطق مختلف شهر هستند، برای بازی فوتبال، این زمین چمن را کرایه می‌کنند و مدت‌هاست که به اینجا می‌آیند. او می‌گوید: اینجا نسبت‌به محل سکونت دوستانم، تقریبا در موقعیت مکانی مناسبی قرار دارد و دسترسی همه‌مان به آن نسبتا آسان است.
او ادامه می‌دهد: دسترسی به زمین چمن برای ما جوان‌ها موضوع مهمی است. به لحاظ روحی به آن احتیاج داریم و هرطور شده، خودمان را می‌رسانیم.
به نظر قربانی، اینکه یک مدرسه، زمین چمن ساخته و آن را در‌اختیار دیگر علاقه‌مندان قرار داده، یک اقدام خلاقانه است که می‌تواند الگویی برای سایر مکان‌ها باشد.
* این گزارش چهارشنبه ۲۸ آبان‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۴۲ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
