قدمت خیابان شهید حسین آرام حائری به دهه ۵۰ برمی‌گردد. از ابتدای انقلاب اسلامی زمین‌های خالی این خیابان که متعلق به فردی ساواکی بود، به مردم داده شد و آن‌ها به‌مرور این زمین‌ها را آباد کردند.

بوستان برکت، یک فضای سبز بیست‌و‌سه‌هکتاری است که قطعه زمین‌های کشاورزی را نیز در خود جای داده؛ این بوستان، اولین پارک کشاورزی مشهد است.

خیابان شهید نواب‌صفوی ۶ سال‌های زیادی است که نام تبریزی‌ها را دارد، اما حتی قدیمی‌های محل همچون حاج‌آقای حلب‌ساز که در همین محدوده به دنیا آمده و هفت دهه زندگی‌اش در اینجا گذشته است، چرایی آن را نمی‌داند و می‌گوید: از قدیم به این کوچه تبریزی‌ها می‌گفتیم.

فرعی‌های خیابان شهیدمحمدی ۱۰ در محله رازی به نام شهید پورابراهیم نام‌گذاری شده است. کوچه شهیدپورابراهیم ۲ از‌جمله معابر پررفت‌و‌آمدی است که انواع کاربری‌های فرهنگی و مذهبی را در خود جای داده و از سمت دیگر به خیابان انصار می‌رسد.

کوچه مهدی آباد ۹ و معابر دوروبر آن شانزده سال پیش، نام شهربه خود گرفت. با این حال در این گذر نه چندان عریض، هنوز رد پای روستا دیده می‌شود.

هشت متر بودن عرض تمام نقاط کوچه، دلیلی بر نام مردمی این گذر است و به همین سبب، آن را «نخستین و اصیل‌ترین کوچه منظم مهندسی‌ساز شهر» لقب داده‌اند.

پارک وحدت، گودال زابلی‌ها، چهارراه قهوه‌خانه عرب، حسین‌آباد کرمانی‌ها و... محله‌ها و مکان‌هایی در محدوده شهری منطقه هستند که پیش از انقلاب و اوایل آن وجود داشتند.

ورودی کوچه هدایت ۳۵/۱ بسته است و مردم برای آمدن به این معبر از کوچه مجاور استفاده می‌کنند. در دو طرف ابتدای کوچه، بوستان «رایا» قرار دارد که این روز‌ها پاییز حال و هوای خاصی به آن داده است.

گزارشی از شکل‌گیری خیابان دانشگاه یک که زمانی جزو باغات بزرگ بالاخیابان بود.

هر‌چه از ورودی خیابان نقویه‌۲۶ فاصله می‌گیریم و به سمت انتهای آن می‌رویم، از تعداد ساختمان‌های نوساز کاسته می‌شود و بیشتر زمین‌های خالی و پروژه‌های نیمه‌کاره به چشم می‌خورد.