امیر غیاث‌الدین شاه ملکشاه در مقبره‌ای که در جوار امام‌رضا (ع) برای خود ساخته بود، دفن شد که بعدها به مسجدشاه معروف شد. این بنای معروف از زیباترین یادگار‌های عصر تیموری در مشهد است.
مسجدالرضا (ع) یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های مردمی و کانون رشد نوجوانان محله آزادشهر است. کسب رتبه اول در چهار رشته از هفتمین دوره رقابت‌های نوجوان برتر مساجد مشهد ماحصل برنامه‌های تربیتی مسجد است.
این مسجد حدود سال ۱۳۴۲ ساخته شد. یک‌بار هم در اوایل انقلاب بهسازی شد تا اینکه فضای کم برای اقامه نماز باعث شد تا با همت و کمک‌های مالی اهالی، بازسازی مجدد آن صورت بگیرد.
همه ماجرای ساخت مسجد، از یک جلسه قرآن شروع شد. حاج‌آقا حاجیان بیشترین سرمایه را برای ساخت مسجد گذاشت. او نه‌تنها هزینه خرید مصالح و دستمزد کارگر را می‌داد، بلکه خودش پا‌به‌پای کارگر کار می‌کرد.
هیئت محبان قائم آل محمد(عج) ریشه در تشکیلاتی دارد که قرآن‌آموزی در صدر فعالیت‌هایش بوده است. این را امضایی که ذیل پرچم‌های هیئت شده نشان می‌دهد. این‌ها جمعی از بچه‌های خیابان مسلم هستند.
مسجد شمس‌الشموس یک بنای ۵۰۰ مترمربعی است که ۳۰۰متر آن زیر بناست و با اینکه برخی از کاشیکاریهایش مرمت شده است ولی هنوز همان بنای اولیه‌اش را حفظ کرده و تجدیدبنا نشده است.
حاج‌عبداللهی بیش از ۳۰سال است که در محله رضاشهر زندگی می‌کند و هرروز موقع شنیدن صدای ا... اکبر لباس روحانیت خود را به تن می‌کند. او از قدیمی‌های مسجد المهدی (عج) است و ۹۷ شهید این مسجد را به یاد دارد.
مسجد سجادیه؛ مسجدی بااصالت و وقفی در کوچه تاریخی آب‌میرزاست؛ کوچه‌ای که به‌دلیل ایجاد آب‌انباری بزرگ در آن، لقب مالکش را که یکی از بزرگان سادات رضوی بوده، به خود گرفته است.
خیلی از رفت‌وآمد‌های مسجد ابوالفضلی‌ها در پورسینای ۴۰ به حضور نوجوانان پینگ‌پنگ‌باز این محله برمی‌گردد؛ کسانی‌که از کودکی و به‌واسطه یک مربی از همان مسجد، حالا به افتخارآفرینان رشته پینگ‌پنگ مشهد تبدیل شده‌اند.
مسجد چهارده‌معصوم(ع) محل حضور انسان‌های خالص، عالم و باصفایی بوده که بیشتر از هرچیزی، نام و یاد آنها در خاطره‌ها مانده‌است. شهدای زیادی از این مسجد به جبهه اعزام شدند و پاتوقی برای بچه‌هاست.
