سه سالی هست که در زیرزمین مسجد امام‌رضا (ع)، صبح تا ظهرِ روز‌های یکشنبه، بازارچه اختصاصی بانوان برپا می‌شود. این حرکت کوچک که ابتدا با حدود پنج‌شش بانوی فروشنده شروع شد، اکنون به حدود سی‌غرفه رسیده است.
به هنگام عقد، عروس را مقابل آینه و روبه‌قبله می‌نشاندند و هنگامی‌که عاقد در حال خواندن خطبه عقد بود لازم می‌دانستند که عروس حتماً در آینه نگاه کند تا بدین ترتیب بختش همچون آینه صاف و روشن باشد.
در محله جاهدشهر و چند قدمی بوستان ۱۵ روز‌بازاری است که تنها پنج‌شنبه‌ها دایر است. این بازار چند سالی می‌شود که در یک زمین نسبتا بزرگ قرار گرفته است و بسیاری از اهالی محله با آن آشنا شده‌اند.
قدیمی‌های این بازار خیلی زحمت می‌کشیدند، ما هرچند روز یک‌بار باید به تهران میرفتیم و پارچه میخریدیم و بسیاری از شبها در گارگاه میماندیم تا کار دوخت و دوز مانتوها تمام شود.
خیابان چهار طبقه به سمت بازار جنت، سمت راست خیابان محل اصلی ساعت‌فروشان قدیمی و نیمه‌قدیمی مشهد است. همان راسته‌ای که بیشتر عروس و دامادها به آنجا می‌روند و ساعت‌های خود را از همان جا تهیه می‌کنند.
بازار مولوی در محدوده پنجراه، بازار جم در خیابان جم، بازار زیتون در مصلی ۱۰ و مغازه‌های ریز و درشت که هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود، ازجمله مکان‌های عرضه اسباب‌بازی در منطقه ۶ مشهد است.
به پل راه‌آهن نرسیده، مغازه‌های زیادی را می‌بینی که بر سر در آن‌ها نوشته شده است: «خرج کارفروشی»، این مغازه‌ها پر است از زیپ، دکمه، لایه‌چسب، نخ و سوزن، خط‌کش خیاطی. خرج‌کار یعنی لوازم خیاطی.
بازارچه مسجد در محله فاطمیه بعد از گذشت ۴ سال، جای خود را بین مردم باز کرده است. این بازارچه فقط محلی برای دادوستد نیست؛ جایی است که زنان محله، توانمندی‌های خود را به نمایش می‌گذارند.
حدود بیست‌غرفه هر‌ماه در زیرزمین حسینیه و خیریه دخت پیامبر (ص) برپا می‌شود؛ خانم‌هایی که با تکیه بر توانمندی‌های خود، محصولاتی متنوع ازجمله پوشاک، زیورآلات و... را عرضه می‌کنند.
مهرآباد را با جمعه‌های شلوغش می‌شناسند از جمعه‌بازار کالا و خوراک و پوشاک که در آن از شیر مرغ تا جان آدمیزاد یافت می‌شود تا جمعه‌بازار پرندگان. پیچ میامی را که رد کنید راننده‌ها داد می‌زنند: «بازار چغوک‌ها».
