خیابان تعبدی، یکی از قدیمی‌ترین معابر محله حسین‌باشی در منطقه دو، با پارچه‌های متنوع و رنگارنگش شناخته شده است. اما دغدغه کهنه‌ای به نام نبود پارکینگ و ترافیک، همچنان کسبه دیرپا و خریداران پروپاقرص این خیابان را رنج می‌دهد.
سرای «کفش» هفده شهریور مشهد یکی از اصلی‌ترین بارانداز‌های کفش کشور است. علاوه‌بر تأمین نیاز بازار کفش مشهد، شاهراهی برای ارسال کفش به استان‌های مجاور همچون یزد، کرمان و حتی بوشهر به شمار می‌آید.
بازاری به رنگ میوه، سبزی، مرغ و ماهی و خواروبار در کنار یک پیاده‌روی باریک سال‌هاست که در ابتدای خیابان شهیدهاشمی‌نژاد جاگرفته است. این بازار که از شهید هاشمی نژاد ۵ شروع و تا تامین اجتماعی امتداد دارد، از همه جای شهر مشتری دارد.
پاساژ خاتم یا همان پاساژ کاموای معروف منطقه ما که در راسته مدرس قرار دارد را اهالی منطقه به‌ویژه آنان که دوستدار بافتنی و رنگ و پوشاک هستند خوب به خاطر دارند. پاساژی قدیمی البته با کاسب‌هایی قدیمی.
راسته خیابان امام خمینی(ره) ابتدا با فعالیت چهار مغازه فروش لوازم‌ورزشی (تختی- استقلال- پرسپولیس و فروشگاه خادم) شکل گرفت ولی الان به صورت یک راسته منسجم برای عرضه لوازم‌ورزشی فعالیت می‌کند.
حاشیه بوستان زیتون در خیابان مفتح، محل نمایش توانمندی های تولیدکنندگان شده؛ از دست سازه‌هایی با صدف که خاطرات دریا را به یاد می‌آورد تا خراطی‌هایی که هنوز، عطر چوب درختان جنگلی را به یادگار دارند.
سه سالی هست که در زیرزمین مسجد امام‌رضا (ع)، صبح تا ظهرِ روز‌های یکشنبه، بازارچه اختصاصی بانوان برپا می‌شود. این حرکت کوچک که ابتدا با حدود پنج‌شش بانوی فروشنده شروع شد، اکنون به حدود سی‌غرفه رسیده است.
به هنگام عقد، عروس را مقابل آینه و روبه‌قبله می‌نشاندند و هنگامی‌که عاقد در حال خواندن خطبه عقد بود لازم می‌دانستند که عروس حتماً در آینه نگاه کند تا بدین ترتیب بختش همچون آینه صاف و روشن باشد.
در محله جاهدشهر و چند قدمی بوستان ۱۵ روز‌بازاری است که تنها پنج‌شنبه‌ها دایر است. این بازار چند سالی می‌شود که در یک زمین نسبتا بزرگ قرار گرفته است و بسیاری از اهالی محله با آن آشنا شده‌اند.
قدیمی‌های این بازار خیلی زحمت می‌کشیدند، ما هرچند روز یک‌بار باید به تهران میرفتیم و پارچه میخریدیم و بسیاری از شبها در گارگاه میماندیم تا کار دوخت و دوز مانتوها تمام شود.
