سیدمجید ساغروانیان از کودکی تا به امروز در همسایگی مسجد زندگی کرده و بچه هیئتی بوده است. او پس‌از بیست‌سال انتظار، در سال۱۳۹۸ توانست نشان خادمی امام‌رضا (ع) را بر سینه‌اش نصب کند.
منطقه ۱
قطب سلامت مشهد
نبض سلامت مردم مشهد در منطقه ۱ می‌تپد. فراوانی بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها، کلینیک‌های تخصصی و... این منطقه را نه‌تنها به قطب درمانی مشهد، که به قطب درمانی شرق کشور بدل کرده است. آوازه نام خوش پزشکان مشهدی، بسیاری از گردشگران سلامت را از کشور‌های عراق، آذربایجان، پاکستان، افغانستان و... واداشته است راهی این منطقه مشهد شوند. خانه‌های تاریخی داوودی در خیابان توحید، تفتی در کوچه قائم‌مقامی، بنی‌هاشمی در خیابان دانشگاه، مولوی در خیابان سناباد و همچنین دیوار ۳۰۰ ساله محله آبکوه از ظرفیت‌های این منطقه است که نشان‌دهنده قدمت تاریخی آن نیز هست. ترافیک و کمبود جای پارک، از بزرگ‌ترین معضلات منطقه‌ای است که بسیاری از اداره‌های دولتی، مراکز تجاری، مراکز پژوهشی و بانک‌ها را در خود جا داده است. این منطقه همچنین کریدور مرکزی شهر محسوب می‌شود و محل تلاقی بسیاری از مناطق مشهد است. منطقه ۱ شهرداری مشهد سال ۱۳۶۳ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۷۷ هکتاری آن ۱۶۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.
رفقای چهل‌سال پیش تصورش را هم نمی‌کردند بتوانند چند‌دهه بعد‌از دوران مدرسه دیداری تازه کنند.آنها دانش‌آموزان دبیرستان شهیدفرازی هستند که بعد از سال‌ها در بوستان ملت دور هم جمع شده‌اند.
به گفته اهالی مجد ۱۷ پیش از اینکه بولوار شهیدمطهری جنوبی بین خیابان سنایی و بولوار مجد کشیده شود، سرتیپ عبدالرحیم‌خان کاشف‌الملک، چهارمین شهردار مشهد، با فرزندانش در این خیابان زندگی می‌کرد و برای همین نام کاشف برای آن انتخاب شده است.
ریحانه و رؤیا عطایی‌ناصری، خواهران ورزشکار از کودکی وارد این رشته شده‌اند و تاکنون چندین مقام استانی و منطقه‌ای کسب کرده‌اند.
در آخرین تغییر‌نام رسمی توحید ۴ «در انتهای سال ۱۴۰۳؛ نام توحید از تابلوی راهنمای ابتدای این کوچه حذف شد و عنوان شهید‌جمهور آیت‌الله رئیسی۴ را به جای آن بر بالای نام شهید شریف‌روحانی ثبت کردند.
عادله خانم می‌گوید: روزی که پسرم سید‌مهدی آمد و گفت می‌خواهد به جبهه برود، پدرش مخالفت نکرد و به او افتخار کرد و وقتی هم که به شهادت رسید، با همه دل‌شکستگی صبوری کرد و معتقد بود ایستادن در‌برابر ظلم وظیفه است.
علی‌اصغر عباسی می‌گوید: باغ‌وحش کوهسنگی یکی از مکان‌های تفریحی بود که هر هفته با بچه‌ها به آنجا می‌رفتیم. یک‌بار برادر کوچک‌ترم حواسش نبود و دستش را روی فنس میمون‌ها گذاشت.