موکب امام‌حسین (ع) چهارسالی است که در دهه اول محرم به همت شش‌برادر حداد راه‌اندازی شده است. کمک‌کنندگان در این موکب همه یا فامیل‌اند یا دوستانی که به آنها پیوسته‌اند.
محمود جنگی می‌گوید: شرایط ما در آغاز جنگ درست مانند دورانی بود که کرونا شیوع یافت و مردم نمی‌دانستند چه کنند و برای اینکه به مردم یادآور شویم زندگی جاری است، درزمینه بصیرت افزایی تلاش کردیم.
فاطمه ناجی سال‌هاست در هر برنامه‌ای برای مسجد صاحب‌الزمان (عج) آشپزی می‌کند و حالا هر شب برای بسیجی‌هایی که در ایست بازرسی محله بالاخیابان فعالند، غذا‌های متنوع درست می‌کند.
عمر جلسه قرآن‌خوانی خانگی ۹۰ نفره بانوان محله امام خمینی(ره) به سه دهه می‌رسد و هر هفته چهارشنبه‌ها خانه‌به‌خانه در محله می‌چرخد. کمک به تهیه جهیزیه و یاری بیماران از دیگر برکات خیر این جلسات است.
حالا بیش از شش دهه از زمانی‌که حاج‌غلامحسین نعیمی به همسرش گفت: هوا خیلی گرم است. بیا دوتا کتری شربت درست کنیم و ببریم بین دسته‌های عزاداری، می‌گذرد؛ نذری که هنوز پابرجاست.
اهالی کوچه رباط طرق ۷ سال‌هاست کنار هم زندگی می‌کنند و از حال و روز هم باخبرند. اهالی اینجا علاوه‌بر اینکه برای رفع مشکلات یکدیگر تلاش می‌کنند؛ چه کار فرهنگی باشد، چه کمک به نیازمندان.
چراغ خانه حاج‌محمد داعی شب‌های دهه اول محرم، با نام امام‌حسین(ع) روشن است. طبقه همکف این خانه، سال‌هاست به مراسم مذهبی اختصاص دارد و به گفته حاج‌محمد، وقف اهل بیت (ع) است.
محمد نباتیان نجار قدیمی محله طلاب است. او سال‌ها بعد، درست پس از جانبازی حرفه نجاری را کنار می‌گذارد و خادم افتخاری حرم امام رضا (ع) می‌شود. او درحال حاضر بانی تورهای زیارتی برای هم محله‌ای هایش است.
شهرت سیدمحمد مهدی رئیس السادات، به روضه‌های زهرایی‌اش بود، هر روضه‌ای می‌خواند نام حضرت زهرا(س) را می‌برد. با اینکه او دیگر در میان ما نیست هنوز اهالی کوی کارگران روضه‌هایش را به خاطر دارند.
تکتم زرندی، از اهالی محله شهید آقا مصطفی خمینی هوای همسایه‌هایش را دارد، می‌گوید: کمک‌کردن همیشه پول و وقت زیادی از آدم نمی‌گیرد. گاهی تنها با یک تلفن می‌توانی گره از کار مردم باز کنی.
