تکتم ماریانی، بانوی ایثارگر محله زرکش، هشت سال است که با اعتیاد مبارزه می‌کند. او با تأسیس مؤسسه‌ای پیشگیرانه و یک مهدکودک، می‌کوشد کودکان را از آسیب‌ها نجات دهد؛ اما اینک این نهاد امیدبخش، در آستانه تعطیلی بر بی‌حمایتی‌هاست.
این خانه برخلاف تصور دربست نیست. دو طبقه است؛ طبقه بالا برای مستأجر و طبقه همکف برای سکونت آقای طالبی و خانواده‌اش. دغدغه این خانواده، مسئله جمعیت است، از این رو خانه‌شان را به پرجمعیت‌ها اجاره می‌دهند.
همسایه‌های کوچه «چهارده‌معصوم۳۱» آن‌قدر همراه و خونگرم بودند که جای تمام نداشته‌ها را پر می‌کردند و کمبودها، کسی را آزار نمی‌داد. انبوه ساخت‌وساز‌ها در راه و رسم این همسایه‌های خوش‌نام تغییری ایجاد نکرده است.
موکبی که فاطمیه امسال برای چهارمین سال متوالی در پارکینگ بوستان ارم، برپا شده، نشانه‌ای از قدرشناسی محمدمهدی ابراهیم‌پور و رفقایش در هیئت منتظران ظهور به حضرت زهرا(س) است؛ ماجرا به زمانی برمی‌گردد که گرهی بزرگ از زندگی محمدمهدی باز شد!
جواد صبوحی می‌گوید: هر وقت گل‌ریزان برپا کرده‌ایم، پهلوانان و ورزشکاران یاری کرده‌اند و در این سال‌ها شاید بیشتر از پنجاه‌مراسم گل‌ریزان برپا کرده‌ایم. از آزادی زندانی تا دستگیری از نیازمندان.
حدود بیست‌سال پیش معصومه محترمی کلاس‌های آموزش روخوانی و روان‌خوانی قرآن را در خانه‌اش برپا کرد. همین جلسات بهانه‌ای برای دور‌همی‌های همسایه‌ها شد که از آن زمان تا‌کنون ادامه دارد و موجب گره‌گشای از همسایه‌ها شده است.
همسایه‌ها درکوچه سبحان۱۷ اگر یک روز از حال هم بی‌خبر باشند، نگران هم می‌شوند. دوره قرآن و صندوق قرض‌الحسنه‌ای که همسایه‌ها راه‌اندازی کرده‌اند، بستری شده تا بیشتر از حال یکدیگر باخبر باشند.
محسن مردانی رویای فوتبالیست شدنش که به نتیجه نرسید، به این فکر افتاد که فضای ورزشی را برای استعدادیابی بچه‌هایی که امکاناتش را ندارند، فراهم کند. او نه دنبال عنوان بود، نه شهرت، اما از تماشای تلاش این نوجوان‌ها انرژی می‌گیرد.
حالا کمتر کسی هست که محبوبه‌سادات زاهدی را در محله اروند نشناسد. مهم‌ترین فعالیتش راه‌اندازی دیوار مهربانی در اتاق کوچک طبقه بالای خانه‌اش است. او سال‌هاست واسطه خیران و ضعفا شده و هرماه این کالا‌ها را به دست نیازمندان می‌رساند.
