جواد همایونی ۱۲ سال است که نقالی و پرده‌خوانی را برای بیان مصائب اولیای دین انجام می‌دهد و مدت دو سال است که گروه تعزیه‌خوان عاشقان حرم را نیز سرپا کرده است.
محمدحسین اسلامی درباره عشق پدرش به اهل‌بیت (ع) می‌گوید: هنر ماندگار پدرم در حرم فقط بخشی از علاقه او به ائمه (ع) است. او شاعر آیینی بود و شعر‌های زیادی برای مناسبت‌های مختلف و برای ائمه (ع) سروده است.
کربلایی حسن طاهری یکی از قدیمی‌ترین روضه خوان‌های بلوارطبرسی و پنج تن است. ۳۵ سال پیش بعد از جریاناتی که در زندگی اش رخ داد روضه خوانی مجالس امام حسین (ع) را شروع کرد.
لابه لای سماورها نیم‌تنه‌ای از رستم‌جهان‌پهلوان و قهرمان ملی اسطوره‌های ایرانی است که با قلم‌زنی استاد روی ورقه برنجی سماور این هیئت هنرمندانه را پیدا کرده است.
محمدرضا گرمابی سال‌ها به‌عنوان مداح اهل‌بیت مشغول خادمی در مساجد، حسینیه‌ها، تکایا و هیئت‌هاست. پدر و پدربزرگش هم مداح بوده‌اند. او برای اینکه در کارش بهتر باشد کتاب های مذهبی مطالعه می‌کند.
برادران پایکار تنها پرچم‌دوزان خیابان میثم هستند که زیبایی هنرشان با آمدن محرم، رنگ و رونقی دوچندان می‌گیرد. این حرفه در اوایل شکل‌گیری تناسب عجیبی با گلابتون‌دوزی داشته است.
اعضای هیئت «عزاداری سیدالشهدا(ع)» از سال۱۳۵۵ در محله «کوی سلمان» فعالیت خود را شروع کردند.شروعی برای بنیان هیئت و گروه شبیه‌خوانیِ خانوادگی که نسل‌به‌نسل تا به امروز ریشه دوانده است.
«علی یزدفاضلی» از همان دوران دبستان هم‌زمان با یادگیری خواندن و نوشتن به خطاطی علاقه پیدا می‌کند. می‌گوید: آن دوران بسته‌های چوب‌کبریت، جعبه‌هایی چوبی بود که با شکستن آن‌ها، سه تا قلم‌مو درست می‌کردم.
پرنیاسادات کلالی سال گذشته در بخش خوشنویسی مقام اول را در ناحیه۳ آموزش‌وپرورش مشهد و مقام دوم را در استان به دست آورده و به مسابقات کشوری راه پیدا کرده است.
علی‌اصغر آذری غیر از اینکه خبرنگار بود، قدیمی‌ترین نمایندگی مطبوعات را در مشهد داشته است. او بعد از ۵۵ سال که از کار بازنشسته و خانه‌نشین شد همه خاطراتش را در مغازه‌ای کوچک در بولوار طبرسی دوم گردهم آورد.
