محمدصادق بخشی در سی‌و‌چهارسالگی فکرمی‌کرد قرار است با شغل کفاشی بازنشسته شود، اما ناگهان جرقه مشتری‌ای که دانشجوی رشته ادبیات بود، باعث شد مسیری جدید برایش باز شود و او را به شاعری آیینی تبدیل کند.
حسین نیک‌طلب، هنرمند فیروزه کوب قدیمی محله طبرسی شمالی جلوه‌ای دیگر از تابلوی «عصر عاشورا»ی فرشچیان را با نمایش زنان مویه‌گر و اسب و خیمه و نخل، جملگی از جنس فیروزه، بر زمینه‌ای از عقیق، ساخته است.
مهدی میرجانی، نوجوان سیزده‌ساله ساکن محله قدس، در چهارسالگی برای اولین‌بار، مؤذنی مسجد محلشان را انجام داده است او همچنین عنوان کوچک‌ترین مؤذن مسابقه را کسب کرده است.
حسین پورحسین که زمانی در خیاط‌خانه‌ای کار می‌کرد که مشتریانش بازیگران سینما بودند، توانست ابتدا خبرنگار حوزه سینما و بعد از انقلاب هم مدیر چندین سینما شود. او آبان سال ۱۳۹۹ دار فانی را وداع گفت.
ندا کوهی، متولد خرداد سال ۱۳۶۵ است. از بچگی همواره به‌دنبال بازیگری و اجرای تئاتر بوده است. او می‌گوید: تجربه‌های یک انسان ۶۰ساله را در این چندسال در تئاتر آموخته‌ام.
احسان شریفی تاکنون پنج فیلم کوتاه ساخته و نوشتن دو فیلم‌نامه بلند را نیز به پایان رسانده است. او که هنر را با عکاسی شروع کرده معتقد است: کسی که نتواند یک داستان را در قالب یک فریم عکس پیاده کند، فیلم‌ساز خوبی نخواهد شد.
علیرضا محمدزاده‌تیتکانلو، مجموعه‌دار محله احمدآباد حدود ۳۰ سال با عشق و علاقه برای جمع‌آوری حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ دوربین عکاسی، فیلم‌برداری و پرژکتور قدیمی زمان گذاشته است که جدیدترین آن ۴۵ و قدیمی‌ترینش ۱۳۰ سال قدمت دارد.
به دو نام می‌شناسندش؛ یکی محمدحکیم موحد بلخی و دیگری مهدی‌حسین موحد بلخی، که دومی یک جور‌هایی نام هنری اوست واطرافیانش بیشتر او را به این اسم صدا می‌زنند.
