فاطمه‌سلطان غفوریان، ساکن محله حجاب که بازنشسته فرهنگی است و هرآنچه حاصل هنرِ دستِ اجداد پدری و مادری‌اش بوده و به دست او افتاده است، همچون گوهری نگهداری می‌کند.

میترا ابراهیم‌زاده، در حال حاضر در رشته‌های هنری مانند خوش‌نویسی، سفالگری، کتیبه و نقش برجسته، قالی‌بافی و مجسمه‌سازی فعالیت جدی دارد و با تلفیق برخی رشته‌های هنری آثار فاخری را خلق کرده است.

این دانش‌آموز هنرمند شیفته آرامش دنیای گرافیک است و اکنون دو‌سال از ورودش به بازار کار مرتبط با رشته تحصیلی‌اش می‌گذرد. می‌گوید: اینکه بتوانی مهارتت را به پول تبدیل کنی، خیلی شیرین است.

زهرا ارغوانی یا به قول اهالی «خانم ارغوان» از آن بانوانی است که می‌توان آن‌ها را با صفت‌هایی مانند «هنرمند فعال محله» نامید.

ابوالقاسم علیشاهی شاعر قدیمی محله المهدی(عج) است. لابه‌لای حرف‌هایش به هر موضوعی که می‌رسیم، شعری آماده در آستین دارد و همان دم آن را با لهجه محلی تربت حیدریه یا به سبک حماسی می‌خواند.

سیدیوسف نامورطباطبایی سال‌هاست با هنر دستش، انواع تابلو‌های منقش به آیات قرآن، اشعار شاعران و ... را تولید می‌کند. او می‌گوید: بیشتر اختراعات مربوط‌به پدر هست و من ایده‌دهنده بودم.

حوریه اسکندری و احسان امارلو، زوج ایران گرد مشهدی هستند که به ایده‌ای که در ذهنشان بوده پر و بال داده‌اند و جاذبه‌های تاریخی و طبیعی ایران را در بسته بندی‌های نو و خلاقانه به ایرانی‌ها و مردم جهان معرفی می‌کنند.

امین موسوی از پانزده‌سالگی دوربین به دست شده و حالا برگزیده جشنواره‌های مختلف کشوری و بین‌المللی است که یکی از مهم‌ترین آنها جشنواره عکاسی بین‌المللی حیات وحش با درجه «فیاپ» است.

صادق داوری‌فر، جوان مستندسازی که از محله طلاب مشهد راهی تهران شده است، او که دوست داشت طلبه شود حالا موضوع مستندهایش را به زندگی طلبه‌ها اختصاص داده است.

در کارگاه کوچک انگشترسازی محله‌کوی‌مهدی هر انگشتر، نگین و حتی هر ضربه چکش آغاز یک سفر است. انگشتر‌هایی که هر کدام داستان خود را دارند و در دستان هنرمندان ماهر و باسابقه شکل می‌گیرند.