محله رحمانیه که در بخش انتهایی بولوار رحمانیه قرار دارد، نسبت به بخش ابتدایی، ساخت و ساز کمتری دارد و آرام‌تر است.

محله جاهدشهر جزو معدود محلات جدید شهری است. اولین ساکن این محله محمدعلی محمدزاده، جهادگری است که سال ۱۳۷۳ به‌همراه خانواده‌اش در مکانی که بیشتر شبیه بیابانی بی‌آب‌و‌علف بود، ساکن شد.

محله فردوسی یکی از قدیمی‌ترین محلات شهر مشهد است که یادگار‌هایی به جا مانده از حدود هزار سال پیش را در خود حفظ کرده و به شهرتوس معروف است. این محله در اصل بازمانده شهر تاریخی تابران توس است.

محله کلاته‌برفی از محلات کمتر برخوردار مشهد است که امکانات شهرنشینی چندانی ندارد؛ از نکات جالب درباره این محله و به‌ویژه روستای قدیمی کلاته‌برفی بافت جمعیتی آن است که شهروندان اهل تشیع و تسنن با آرامش کنار هم زندگی می‌کنند.

روستای چهاربرج به‌عنوان یکی از ۱۶ هسته جمعیتی محدوده تاریخی توس، سال ۱۳۹۲ به شهرداری منطقه ۱۲ الحاق شد و محله چهاربرج نام گرفت. این محله قدیمی و پررفت و آمد، در مسیر آرامگاه فردوسی است.

به نوشته مهدی سیدی، مزرعه سرگود بین بولوار طبرسی و جاده مشهدـ سرخس، بیرون دیوار شهر، نزدیک گودال خشتمال‌های بعدی و بوستان وحدت فعلی بوده است که اکنون در محدوده محله جلالیه قرار دارد.

محله شهرک شهیدباهنر که به قلعه خیابان معروف است، با شکل مغازه‌ها و ویترین‌های رنگ‌ووارنگ پارچه‌ها، شما را یاد فیلم‌‍‌های هندی می‌اندازد.

یکی از مهم‌ترین هویت‌های محله کوی سلمان، گودال فخار است. گودالی عظیم در نزدیکی میدان میرزا‌کوچک‌خان و در حاشیه بولواری به همین نام که حدود ۷ متر عمق دارد و با ۲۱ پله از حاشیه خیابان جدا می‌شود.

محله رضائیه که فاصله کوتاهی تا بارگاه منور رضوی قرار دارد، از قدیم به خاطر نزدیک بودن به حرم امام رضا (ع) یکی از محل‌های مورد علاقه سکونت زائران و مجاوران بوده و به همین خاطر هم بعد از انقلاب رضاییه نامیده شده است.

محله مهرآباد تلفیقی از دو مزرعه قدیمی «مهرآباد» و «خدربیک» است. گرچه مزرعه خدربیک از لحاظ پیشینه تاریخی قدیمی‌تر است، مزرعه مهرآباد معروف‌تر بوده است. این مزرعه قدمتی دستکم صد و سی ساله دارد.