حسین‌آباد کرمانی‌ها روستایی ۹۰ هکتاری متعلق به میرزای ناظر و وقف خیریه آموزشی ـ درمانی او در سوران شاندیز بوده است. اهالی محله حسین آباد در گذشته بیشتر کرمانی بودند.

محله امیرالمومنین (ع) در گذشته از چهار قلعه تشکیل شده بود که از میان آن‌ها، قلعه روح‌آباد بخش محوری محله را به خود اختصاص می‌داد. این روستا برای مقابله با حمله ترکمن‌ها به معنای واقعی قلعه مانند بود.

نیزه روستایی نه چندان قدیمی در حاشیه شمالی شهر و در مجاورت روستای گلشهر بوده است. این محله اکنون به همراه محلات شهیدآوینی و امیرالمومنین (ع) در میان مردم به نام «گلشهر» نیز شناخته می‌شود.

بیشتر ساکنان محله شهید آوینی، مهاجران افغانستانی هستند که هویت این محله را شکل داده‌اند. سوای فقر و آسیب‌های اجتماعی، حضور مهاجران شکلی متفاوت به محله داده و جنبه گردشگری پیدا کرده است.

هسته اصلی قلعه وکیل‌آباد مربوط به حداقل یک قرن پیش است که در دوران ارباب - رعیتی دارای برج و بارو و حتی استحکامات نظامی و دفاعی بوده است و مدافعان قلعه که همان کشاورزان بودند، در آنجا سکونت داشتند.

محله نقویه از سال ۱۳۸۵ وارد بافت شهری شده و بسیاری از مجتمع‌های قدیمی و پرجمعیت منطقه ۱۲ شهرداری مشهد، را در خود جای داده است.

محله رحمانیه که در بخش انتهایی بولوار رحمانیه قرار دارد، نسبت به بخش ابتدایی، ساخت و ساز کمتری دارد و آرام‌تر است.

محله جاهدشهر جزو معدود محلات جدید شهری است. اولین ساکن این محله محمدعلی محمدزاده، جهادگری است که سال ۱۳۷۳ به‌همراه خانواده‌اش در مکانی که بیشتر شبیه بیابانی بی‌آب‌و‌علف بود، ساکن شد.

محله فردوسی یکی از قدیمی‌ترین محلات شهر مشهد است که یادگار‌هایی به جا مانده از حدود هزار سال پیش را در خود حفظ کرده و به شهرتوس معروف است. این محله در اصل بازمانده شهر تاریخی تابران توس است.

محله کلاته‌برفی از محلات کمتر برخوردار مشهد است که امکانات شهرنشینی چندانی ندارد؛ از نکات جالب درباره این محله و به‌ویژه روستای قدیمی کلاته‌برفی بافت جمعیتی آن است که شهروندان اهل تشیع و تسنن با آرامش کنار هم زندگی می‌کنند.