در این آژانس ۱۸ نفر از خانم‌هایی که هر کدام به نحوی بار زندگی را بر دوش دارند، کار میکنند؛ همچنین آژانس در دو نوبت صبح و بعدازظهر به بانوان محله ایثار و دیگر محلات منطقه ما خدمت رسانی می‌کند.
محمدحسین شفیعی‌کدکنی خیاط قدیمی محله مصلی است. نام خانوادگی‌اش با نام خانوادگی یکی از شاعران بزرگ معاصر یکی است. از او می‌پرسم با استادشفیعی‌کدکنی نسبتی دارید؟ جوابش مثبت است.
در قلب محله تاریخی سمزقند، حاج محمد دارچینی، کهنه‌کاری است که نزدیک به نیم قرن، شیرینی و نبات حلال را به مشتریانش عرضه می‌کند. او که اعتبارش را از خوش‌انصافی و خلق‌خوش کسب کرده، امروز با چالش بزرگِ انتقال این میراث به نسل جدید رو‌به‌رو شده است.
لحاف دوزی در خانواده جواد ممدی از گذشته جریان داشته است. او ۱۸ سال است که دراین کار فعالیت دارد و خانواده‌اش نیز خرج خودشان را با هنر لحاف‌دوزی درمی‌آوردند.
آقای موسوی کاسب با انصاف و باتجربه محله پنجتن است. او ۷۷ ساله است. او در طول عمر خود شغل‌های مختلفی را تجربه کرده است و این روز‌ها در تعویض روغنی خود کار مردم را راه می‌اندازد.
رحیمی، مدیر آژانس بانوان می‌گوید: حضور بانوان در امر سرویس‌دهی به خانواده‌ها لازم و ضروری است زیرا آن‌ها بیشتر می‌توانند به اعصاب خود مسلط باشند و محتاط‌تر از آقایان عمل کنند.
دکه کوچک علی ظاهربخش در محله راهنمایی با انبوهی از مجلات، به پاتوق فرهنگی تبدیل شده است. او که ۱۶ سال در کنار پدرش حرفه دکه‌داری را آموخته، اکنون سکان‌دار یکی از پربارترین دکه‌های شهر است.
محمد جوان‌دهقان یکی از کفاش‌های قدیمی مشهد در محله صاحب‌الزمان(عج) است. همان مغازه دو‌دهنه‌ای که از دهه۵۰ تا حالا برای پیدا کردن کفش خیلی از عید‌ها و مراسم‌هایمان، کفش‌هایش را دانه به دانه برانداز کرده و پا زده‌ایم.
احمد مزیدی از قدیمی‌های محله شفاست که از پنج‌سالگی پشت دار قالی نشستن را رها کرد و به خیاطی پناه برد. حالا پس از ۴۵ سال، خاطرات محله شفا را در قاب دوخت و دوزهایش حفظ کرده است.
حمیدرضا هادوی ۴۹سال دارد و نزدیک به ۳۰سالی می‌شود که به این حرفه مشغول است. از آنجا که علاقه شدیدی به کتاب و خواندن آن داشته، شغل کتاب‌فروشی را انتخاب کرده است.
