محمد باغدار طوسی صاحب یک حمامی قدیمی است، او می‌گوید: از کودکی درکنار پدرم و همچنین عمویم، حمام‌دار بودم و کارمان اداره کردن حمام بود؛ بیش از حدود ۴۵ سال.
سر نخ یکی از گل‌های روی پارچه را که بگیری می‌رسی به کاشانی ۱۲ و مغازه‌ای که چرخش همیشه کوک است؛ کوک کوک. از خود عباس پوریزدیان، گلدوز ۶۳ ساله این مغازه که بپرسی می‌گوید «همه‌اش قسمت بود».
در محله طرق فروشگاه کتاب یا حتی کتاب‌فروشی کوچکی وجود نداشت تا اینکه آزاده فرزام‌نیا، یکی از جوانان خوش‌فکر و بومی طرق، تنها فروشگاه کتاب را در این محله راه‌اندازی کرد.
داخل مجتمع زیست‌خاور و در طبقه منفی یک مجتمع، کتابخانه «گلستان» قرار دارد جایی که «محمد اقبال» یکی از کتاب‌فروش‌های قدیمی مشهد در آن -به قول خودش- کتاب هدیه می‌دهد.
آنچه این دربند مغازه دو در سه را از سایر فروشگاه‌ها متمایز کرده، انبوه جملاتی است که از حال خوب صاحب جوان آن حکایت دارد. شادی عمیق محمد آقا، ثمره دیدن داشته‌هایی است که شاید گاهی حواسمان به بودنشان نباشد.
داوود ناصح یک موسسه قرآنی تشکیل داده که رویکردش ترویج فرهنگ سلامت و تغذیه قرآنی است و در کنار آن دفاتری را برای عرضه محصولات طبیعی و سالم و بدون موادنگهدارنده و شیمیایی ایجاد کرده است.
مجید کریمی با‌وجود بازنشستگی ناچار شده اتاقی را برای نگهداری امانت مردم به‌شکل انبار حفظ کند؛ افرادی که سال‌ها پیش ماشین‌حساب خود را برای تعمیر پیش او آوردند، اما دیگر سراغی از آن نگرفتند.
محمدعلی عشرت آبادی ۴۲سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش را دارد. او می‌گوید: ۲۲ ساله بودم که دوره دانشسرا را به اتمام رساندم و برای اولین بار در مدرسه‌ای در شهرستان تربت‌حیدریه مشغول به تدریس شدم.
هادی مقدسی مقدم که چند‌سالی می‌شود در شهرداری مشغول به کار است، سال ۹۹ تصمیم می‌گیرد که زندگی‌اش را کمی متفاوت کند. او که از کودکی علاقه زیادی به آرایشگری داشته، همین کسب و کار را برای فعالیت شبانه خود شروع می‌کند.
