کرم جعفرنژادصفا با ۲۳سال کار در حرفه پخت شیرینی و کلوچه از نخستین تولیدکنندگان نان فانتزی مشهدی است. او از زمانی که مشهد تنها دو واحد تولیدکننده محصولات فانتزی داشت تا حالا که به ۱۲۰ تولیدکننده رسیده مشغول به کار است.
محمد نقیب مشهدی ثانی کفاش قدیمی محله سرشور است او میگوید: کفشها همه دستدوز بود. چرم و شبرو را از بازارهای اطراف حرم میخریدیم و پوست گاو را از روستاییهای پایین خیابان.
غلامعلی ریحانی قصاب قدیمی و خوشنام محله طلاب است که از ۲۳ سال پیش این حرفه را دنبال میکند. درست وقتی که یک بره میخرد و با فروش گوشتش به این کار علاقهمند میشود.
مرتضی عظیمی، مدیر یکی از مجتمعهای نان محله احمدآباد در منطقه یک، از پنج سال پیش به خاطر علاقه و رشته تحصیلیاش که صنایع غذایی است، به پختن نان روی آورد. سال گذشته هم جزو چهار نانوایی نمونه شهر شده و به خاطر رعایت نظافت از او تقدیر شد.
حاجحسین نازی پرندهفروشی است که به قول خودش ۵۰ سال قناریباز بوده و به عشق پرندگان زنده است. حالا او ۱۵ سال است که در خیابان خلج علاقهمندان زیادی را از پیر تا جوان برای نگهداری این پرندگان خوشآواز در خانههای خود مشتاق کرده است.
در این آژانس ۱۸ نفر از خانمهایی که هر کدام به نحوی بار زندگی را بر دوش دارند، کار میکنند؛ همچنین آژانس در دو نوبت صبح و بعدازظهر به بانوان محله ایثار و دیگر محلات منطقه ما خدمت رسانی میکند.
محمدحسین شفیعیکدکنی خیاط قدیمی محله مصلی است. نام خانوادگیاش با نام خانوادگی یکی از شاعران بزرگ معاصر یکی است. از او میپرسم با استادشفیعیکدکنی نسبتی دارید؟ جوابش مثبت است.
در قلب محله تاریخی سمزقند، حاج محمد دارچینی، کهنهکاری است که نزدیک به نیم قرن، شیرینی و نبات حلال را به مشتریانش عرضه میکند. او که اعتبارش را از خوشانصافی و خلقخوش کسب کرده، امروز با چالش بزرگِ انتقال این میراث به نسل جدید روبهرو شده است.
لحاف دوزی در خانواده جواد ممدی از گذشته جریان داشته است. او ۱۸ سال است که دراین کار فعالیت دارد و خانوادهاش نیز خرج خودشان را با هنر لحافدوزی درمیآوردند.
آقای موسوی کاسب با انصاف و باتجربه محله پنجتن است. او ۷۷ ساله است. او در طول عمر خود شغلهای مختلفی را تجربه کرده است و این روزها در تعویض روغنی خود کار مردم را راه میاندازد.
