حلقه پرشور نوجوانان اروند در مسجد امام حسن‌مجتبی(ع)

در انتهای خیابان اروند، مسجد امام‌حسن‌مجتبی (ع) یکی از معدود مکان‌هایی است که برای کودکان و نوجوان‌های محله اروند برنامه فرهنگیِ منظم دارد. سه‌شب در هفته، بعد‌از نماز مغرب و عشا، بچه‌ها دور هم جمع می‌شوند و حلقه صالحین تشکیل می‌شود؛ جمعی صمیمی که امام جماعت مسجد آن را اداره می‌کند.

پاتوقی گرم و صمیمی برای گذراندن لحظات دوستانه کنار هم‌محله‌ای‌ها.

مطلب مرتبط مسجدالرضا(ع)؛ خانه شبانه‌روزی نمازگزاران

حلقه صمیمی قرآن‌آموزی

کوچه باریک و خلوت است و انتهای کوچه، نور چراغ مسجد چشمک می‌زند. حالا که نماز تمام شده است، بچه‌ها وسط شبستان حلقه زده‌اند. هرکدام رحل چوبی‌شان را جلو گذاشته‌اند و با دقت، آیات را آرام‌آرام می‌خوانند.

امام جماعت کنارشان نشسته است؛ همان‌قدر نزدیک که انگار یکی از خودشان است و سال‌هاست این جمع را می‌شناسد. با لبخندی کوتاه و لحنی گرم، اشتباه‌ها را دوستانه گوشزد می‌کند؛ طوری‌که بچه‌ها بی‌خجالت سرشان را بالا می‌آورند و دوباره از نو می‌خوانند.

بعد‌از خوانش قرآن نوبت به صحبت و گفت‌و‌گو می‌رسد. موضوع صحبت این‌بار فضای مجازی و استفاده درست از آن است. بچه‌ها رحل‌ها را کمی کنار می‌کشند و حلقه‌شان جمع‌وجورتر می‌شود.

امام جماعت، آرام و بی‌تکلف، شروع می‌کند به طرح سؤال. هرکس چیزی می‌گوید؛ یکی از این می‌گوید که بی‌دلیل، زمان زیادی را پای گوشی تلف کرده، دیگری از صفحه‌هایی که دنبال می‌کند و نمی‌داند مفیدند یا نه، حرف می‌زند و جلسه به همین منوال ادامه پیدا می‌کند.

مسابقه، معما و جایزه

یکی از شرکت‌کنندگان فعال جلسه، محمدمهدی آدینه، متولد سال‌۹۱ است. بعد‌از پایان حلقه، با هیجان کودکانه‌اش تعریف می‌کند که اولین‌بار در مدرسه از دوستانش شنیده بوده که مسجد انتهای خیابان، بعد‌از نماز، برنامه‌ای مخصوص بچه‌ها دارد. کنجکاو شده و یک شب همراهشان آمده است؛ «دیدم جلسه خوبی است و گفتم از این به بعد می‌آیم.»

هدف فقط آموزش قرآن نیست، بلکه می‌خواهیم مسجد برای بچه‌ها مکانی دل‌نشین و خاطره‌ساز باشد

حالا دیگر پای ثابت جلسه است و می‌گوید که اینجا دوستان جدید پیدا کرده.

کنار او علی دانایی نشسته که یکی دیگر از شرکت‌کنندگان پرانرژی جلسه است. بچه‌ها درباره‌اش می‌گویند که آیه‌ها را از همه زودتر حفظ می‌کند و حتی وقتی نوبت به قرائت می‌رسد، تجوید را آن‌قدر خوب رعایت می‌کند که خیلی‌هایشان از او کمک می‌گیرند. علی خودش هم با سادگی و اطمینان سرش را تکان می‌دهد و می‌گوید: امام جماعت ما فقط قرآن نمی‌خواند و ما اینجا مسابقه و معما داریم که جلسه جذاب‌تر شود.

جایی برای یاد گرفتن

امام جماعت مسجد، حجت‌الاسلام‌والمسلمین رمضانعلی رضایی است که دوازده‌سال در همین محله زندگی می‌کند و هر شب نماز مغرب و عشا را در این مسجد اقامه می‌کند. حدود یک‌سال پیش تصمیم گرفت حلقه صالحین را راه بیندازد؛ جمعی کوچک که حالا بزرگ شده و به گفته خودش هر جلسه پنجاه تا شصت‌نفر از کودکان و نوجوانان محله را دور هم جمع می‌کند.

توضیح می‌دهد که هدفش فقط آموزش قرآن نیست، بلکه می‌خواهد مسجد برای بچه‌ها مکانی دل‌نشین و خاطره‌ساز باشد؛ جایی که با شوق بیایند، نه از سر اجبار. برای همین، جلسه‌ها را فقط به خواندن آیه‌ها محدود نمی‌کند. وسط بحث‌ها مسابقه و بازی می‌گذارد، گاهی سؤال‌های سرگرم‌کننده می‌پرسد و جایزه می‌دهد تا فضای جلسه گرم‌تر شود.

کنار این برنامه‌های هفتگی، گاهی اردو‌های تفریحی هم برگزار می‌کنند. رضایی می‌گوید: اینها همه کمک می‌کند بچه‌ها با مسجد انس بگیرند و بدانند که اینجا فقط محل نماز نیست؛ جایی است برای یاد‌گرفتن، رفاقت و رشد.

* این گزارش دوشنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۴۹ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.