حمید فخرایی تعریف می‌کند: باغ یک‌قِرانی روبه‌روی خانه‌مان بود. در گذشته، هر‌کس می‌خواست از آب یا فضایش استفاده کند، باید یک‌قِران پول می‌پرداخت. با بچه‌های محله هر‌روز عصر مقابل همین باغ، بساط فوتبال‌بازی ما به راه بود.
باب آشنایی این همسایه‌ها در مسجد چهارده‌معصوم (ع) فراهم شده است. یکی آشپزی مراسم و دیگری آوردن وسایل را برعهده دارد. یکی هم پا‌به‌پای دیگران در برنامه‌ها حضور دارد و به این ترتیب حلقه همدلی پابرجاست.
حوالی دوره استبداد رضاخانی و ممنوعیت‌های مراسم عزاداری ماه‌های محرم و صفر بود که یدالله و امان‌الله از روستای «کیوی» استان آذربایجان‌شرقی به مشهد‌الرضا(ع) آمدند و هیئت قمربنی هاشم(ع) را تشکیل دادند.
پانزده‌سال از شروع فعالیت هیئت خیمه‌الحسین(ع) می‌گذرد. رضا ربانی می‌گوید: بسیجی‌های قدیم مسجد امام‌حسین (ع) در‌کنار تیم فوتبال یک خیمه برپا کردیم و این راه را ادامه دادیم.
در مسجد امام‌حسن‌مجتبی(ع) همان همدلی ایام دفاع‌مقدس حس می‌شود. بوی آبگوشت همه‌جا را پر کرده است. تهیه شام هر شب برای حدود هفتاد‌نفر از حافظان امنیت محله تبدیل به سنت این روزها شده است.
محله امیریه که شامل بخش ابتدایی بولوار امیریه می‌شود، نسبت به محله صادقیه که بخش انتهایی بولوار امیریه را در برمی‌گیرد، دیرتر پاگرفت و هنوز هم درصد کمتری از این محله مسکونی شده است.
مسجد امیرالمؤمنین (ع) در خیابان مسلم شمالی، مسجد ی ساده، اما زنده است که این روزها با حضور پرشور و نشاط نونهالان، نوجوانان و جوانان به مسجد حال و هوای متفاوتی به خود گرفته است.