ساخت مسجد ثارالله (ع) حدود سال۷۰ به پایان رسیده، اما جرقه‌های اولیه شکل‌گیری آن برمی‌گردد به اواخر دهه۵۰ و پیگیری‌های مرحوم حسین اشتیاق‌حسینی که مدتی ریاست دانشگاه فردوسی را برعهده داشته است.
سید‌محمدتقی موسوی‌گل‌خطمی چهره‌ای که با رفاقت، زمینه جذب جوانان به مسجد را فراهم کرده‌است. جوانان محله با نام کوچک «آقاسید» صدایش می‌زنند. او توانسته با دستاورد‌های اجتماعی‌اش به‌عنوان نفر سوم جشنواره جوان برتر استان شناخته شود.
ساکنان این کوچه سال‌هاست کنار هم زندگی می‌کنند، اما آنچه رابطه‌شان را از یک هم‌زیستی ساده فراتر برده، همسایگی با مسجد امام‌هادی (ع) است؛ مسجد ی که به باور اهالی، برکت محله است و باعث شده سنت‌های خوب همسایه‌داری در آن زنده بماند.
نامش را «بازارچه مهربانی» گذاشته‌اند؛ چون اجاره میز‌ها برای تهیه بسته‌های کمک معیشتی به نیازمندان استفاده می‌شود. اینجا همسایه‌ها اول دوست و آشنا هستند، سپس فروشنده و خریدار؛ به‌همین‌دلیل در کیفیت و قیمت مراعات حال یکدیگر را می‌کنند.
محمدرضا تقی‌پور که بیشتر سال‌های جوانی‌اش را در جنگ گذرانده و جانباز شده، رزمی‌کار و مقام‌دار رشته‌های تیراندازی و کوهنوردی است. او کار فرهنگی و خادمی مسجد را به تمام مشاغل رده بالا به ترجیح داده است.
حسین نظری می‌گوید: مسجد جوادالائمه (ع) در گلبرگ ۸ محل اعزام رزمندگان و پاتوق بچه‌بسیجی‌های محله و ستاد پشتیبانی دوران جنگ‌تحمیلی بود. خاطرات آن روز‌ها یک طرف، جشن پتوی ما هم یک‌طرف.
یاسمین دانشی از شش‌سالگی حفظ قرآن را شروع کرده و ماه رمضان امسال موفق به حفظ کل قرآن کریم شده است. او که حالا ۲۲ سال دارد دانشجوی تربیت معلم است.