غلامرضا عنایتی هفتاد‌ساله می‌گوید: خیابان «علویه» طی ۱۰ سال اخیر چطور چهره عوض کرده و به توسعه رسیده است. اسم اصلی این خیابان را «تقویه» گذاشته بودند اما در نهایت بدلیل تشابه اسمی، علویه شد.
مشهدی‌های قدیم، گنبد سبز را «مقبره گل حضرت‌محمد (ص)» صدا می‌زدند و اسم کوچه‌اش را هم به اسم خیابان «خاکی» می‌شناختند. رد‌پای معماری دوره صفوی در نقش‌های اسلیمی گنبدسبز پیداست.
اینجا دورهمی کودکان متولد آبان است. مسجد امام‌جعفر‌صادق (ع) مملو از کودکانی است که این برنامه را جشن تولد خودشان می‌دانند، آن‌قدر خودمانی که حتی دوستانشان را هم دعوت کرده‌اند.
مردم در مسجد و حسینیه الزهرا(س) برای یک لحظه چشم در چشم شدن با آیت‌الله العظمی بهجت سرهایشان بالا بود. یک لبخند، یک سکوت معنادار و یک نگاه کافی بود تا برای یک عمر احساس خوشبختی کنند.
نجمه ساده می‌گوید: تا قبل از تشکیل پاتوق، دختران با این نظم و تربیت و با این تعداد در مسجد فعال نبودند. از سال گذشته که گروه شکل گرفت، توانستیم برای آنها فعالیت‌های مختلفی تعریف کنیم.
جابر مداح معتقد است بهترین نوع کمک کردن دادن کار است، به جای پول. ما در شرکت خودمان، از مهندس تا کارگر، افرادی را استخدام کردیم که بیکار بودند.
از خواجه‌روشنایی حالا فقط نامی به‌جا مانده و صورت قبری که منسوب به اوست. هیچ‌کس درست نمی‌داند خواجه‌روشنایی که بوده و چه کرده، اما هر که بوده است، مردم مشهد سخت به او اعتقاد داشته‌اند.