سال ۶۱ بود که این زمین ۷۶۰ متری تبدیل به تنها مسجد محدوده چهارصد دستگاه شد و بخشی از هویت این محدوده شکل گرفت. هرکجای خیابان ابوذر که ایستاده باشی، کاشیکاریهای زیبا و منارههای بلند مسجد ی را میبینی که جلوهگری میکند
میدان میرزاکوچکخان را که پشت سر بگذاری، پارک رستگار مقدم پیش رویت است. ابتدا فکر میکنی نام پارک را از نام شهید انتخاب کردهاند، اما بعد متوجه میشوی «رستگارمقدم» نام واقف پارک است.
سیدهادی خدادادحسینی با ایدههای نو، توانسته است پای بیش از پنجاه نوجوان را به جلسات قرآن مسجد حاجآخوند و حاجخاور باز کند. یکی از کارهایی که این طلبه جوان بر آن تأکید میکند، سپردن مسئولیت به بچههاست.
بچههای مسجد امامرضا (ع) که حدود ۴۰۰ نفر بودند، دور هم جمع شدند و از مردم غزه حمایت کردند. پرچم بزرگ فلسطین که ۶۰ یا ۷۰ متر طول دارد، در هوا معلق است و کودکان همگی ۱۰ دقیقه به نشانه اعتراض در اینباره سکوت کردهاند.
مرحوم حاجشیخابراهیم امامی سالهای اواخر حکومت پهلوی ۶۰۰ متر زمین را به نیت ساخت از آستان قدس رضوی اجاره کرد و دور آن را دیوار کشید. بعد از درگذشت او برادرش حاج محمدعلی توسعه مسجد و مدرسه را به عهده گرفت.
مسجد جوادالائمه (ع) یکی از اولین مکانهای مقدسی است که پیش از انقلاب و حدود ۴۰ سال پیش با یاری اهالی محله طلاب ساخته شد.
«حاجرضا شادمان» پیرمردی که در ۸۸ سالگی برای ادامه زندگی، دستان پینهبستهاش را در خاک فرو میبرد و از کاشت و برداشت سبزی زندگی میگذراند. تنها دارایی او زمین ۳۰۰ متری بود که وقف مسجد کرد.