فرودگاه مشهد چه سالی تأسیس شد؟ 
حنانه سهرابی روی سکوی مسابقات آسیایی قدم گذاشته است 
حنانه سهرابی روی سکوی مسابقات آسیایی قدم گذاشته است
حنانه سهرابی ۹سال بیشتر ندارد و چهارسال از ورودش به دنیای کاراته میگذرد، اما با این سن کم، چندین مدال استانی، کشوری و آسیایی در کارنامهاش دارد. حالا کاراته برای حنانه چیزی بیشتر از یک رشته ورزشی است و میخواهد آن را ادامه بدهد.
حنانه سهرابی ۹سال بیشتر ندارد و چهارسال از ورودش به دنیای کاراته میگذرد، اما با این سن کم، چندین مدال استانی، کشوری و آسیایی در کارنامهاش دارد.
آرام و کمصحبت است، اما پرانگیزه. از کودکی دل درگرو ورزشهای رزمی داشته و حالا کاراته برایش چیزی بیشتر از یک رشته ورزشی است؛ مسیری است که این نوجوان محله پورسینا با علاقه بسیار میخواهد آن را تا زمانیکه میتواند، ادامه بدهد.
-چطور با دنیای کاراته آشنا شدی؟
وقتی ششهفتساله بودم، خانوادهام مسابقات کاراته را از تلویزیون تماشا میکردند و کاراتهکارها را تشویق میکردیم. این برایم خیلی هیجانانگیز بود و همان موقع دلم خواست مثل آنها باشم. پدر و مادرم هم وقتی علاقهام را دیدند، مرا در باشگاه ثبتنام کردند.
-کجا تمرین میکنی؟
در مجموعه ورزشی المهدی (عج). مربیام، خانم عزتمند، از همان روزهای اول گفت استعداد زیادی دارم و اگر تلاش کنم، میتوانم موفق شوم. همین حرفها باعث شد بیشتر از قبل انگیزه پیدا کنم.
-اولین مسابقهای را که شرکت کردهای، یادت هست؟
مسابقات کشوری کیوکوشین که سال۱۴۰۲ در شیراز برگزار شد. در رشته کومیته و در رده سنی خردسالان، مقام اول را آوردم. اولین تجربه سفر بدون پدر و مادرم بود و خیلی استرس داشتم، حتی دلم برایشان تنگ میشد، اما درنهایت توانستم اول شوم.
-کدام مسابقه برایت خاطرهانگیزتر بوده است؟
مسابقات قهرمانی استان در سال۱۴۰۳. در بخش کاتا اول شدم. رقیب خیلی سختی داشتم و اصلا فکر نمیکردم برنده شوم. وقتی اسمم را اعلام کردند، فقط گریه میکردم. برایم لحظه قشنگی بود.
-مهمترین مدالی که تا امروز گرفتهای، کدام است؟
مدال مسابقات آسیایی اهواز در اسفند۱۴۰۲. نخستین دوره مسابقات آسیایی کیوکوشین WKFB بود و من به مقام اول دست پیدا کردم. رقابت واقعا سخت بود، اما قبلش خیلی تمرین کرده و مطمئن بودم میتوانم طلا بگیرم.
-چه عواملی باعث موفقیتت است؟
تشویقهای پدر و مادرم و حمایت مربیام.
-در خود کاراته، چه چیزی برایت جذابتر است؟
هیجان و انرژی آن. موقع تمرین هیچوقت خسته نمیشوم و همیشه انگیزه دارم.
-تمریناتت چطور است؟ خستهکننده نیست؟
برای من همیشه لذتبخش است. وقتی تمرین میکنم، انگار زمان زود میگذرد. مربیام تمرینها را طوری طراحی میکند که هم پیشرفت کنم، هم انگیزهام حفظ شود.
-الگوی ورزشیات چه کسی است؟
مربیام، خانم عزتمند. خیلی مهربان است، اما وقتی لازم باشد سختگیر میشود تا ما شاگردان پیشرفت کنیم. همیشه پرانرژی و پرتلاش است و برای همین دوست دارم در آینده شبیه او شوم.
-برای آینده چه رؤیایی داری؟
میخواهم در مسابقات بینالمللی شرکت کنم و مدالهای مهمتری به دست بیاورم. علاوهبر آن دوست دارم روزی مربی شوم تا بتوانم مثل مربی خودم به بچههای دیگر انگیزه بدهم و کمک کنم استعدادشان را پیدا کنند.
* این گزارش دوشنبه ۱۷ آذرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۵۰ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
