جواد صبوحی می‌گوید: هر وقت گل‌ریزان برپا کرده‌ایم، پهلوانان و ورزش کاران یاری کرده‌اند و در این سال‌ها شاید بیشتر از پنجاه‌مراسم گل‌ریزان برپا کرده‌ایم. از آزادی زندانی تا دستگیری از نیازمندان.
کوه و کتاب، دو مأمنی بود که سیدجواد سقاء رضوی از پنجاه سال پیش به آنها پناه برد و به سبک زندگی‌اش تبدیل شد تا آنجاکه هیچ روزی را بدون آنها شب نمی‌کرد. بعد‌ها دوچرخه هم اضافه شد.
علیرضا باقری بازیکن کم‌بینا و کم‌حرفی که یکسال است وارد تیم ملی گل‌بال شده است. او نقص در حس بینایی‌اش را طوری با تقویت حس شنوایی جبران کرده است که از آن دستاورد می‌سازد.
زهرا علیپور بیشتر رشته‌های رزمی را امتحان کرد تا این‌که فهمید سبک وادوکای با روحیه و توانایی‌هایش سازگار است. او پس از کسب مقام‌های دوم و سوم کشوری و اولی تا سومی استانی دچار آسیب‌دیدگی شد و حالا پس از مدتی قرار است تمرین‌ها را از سر بگیرد.
محسن مردانی رویای فوتبالیست شدنش که به نتیجه نرسید، به این فکر افتاد که فضای ورزش ی را برای استعدادیابی بچه‌هایی که امکاناتش را ندارند، فراهم کند. او نه دنبال عنوان بود، نه شهرت، اما از تماشای تلاش این نوجوان‌ها انرژی می‌گیرد.
مرا به بیمارستان فیاض‌بخش برای تست استعدادیابی بردند آنجا بعد از انجام چند ورزش دیدم تنیس را از همه بیشتر دوست دارم و از همان روز این ورزش را زیرنظر خزایی که عضو تیم ملی است ادامه می‌دهم.
دو‌سال بیشتر نیست که همتا اسحاقی پا به این مسیر گذاشته، اما در همین مدت کوتاه، هفت‌مدال رنگارنگ استانی و کشوری کسب کرده‌است. مهم‌ترینش هم مدال قهرمانی مسابقات کشوری در کرمانشاه است.