طا‌ها قادریان‌فر یکی از ورزشکارانی است که افتخارات زیادی برای محله و مشهد کسب کرده و با عزم و اراده خود توانسته به‌عنوان یکی از اعضای تیم فرمانیه در لیگ دسته یک نوجوانان پسر در سال۱۴۰۴ مقام اول و مدال طلا را به دست آورد.
محله‌ای که اکنون پورسینا نام دارد، در دوره ناصرالدین‌شاه مزرعه‌ای بوده به نام «بازه شخ»، به معنای «دره‌ای که دارای خاک سفت» است. این نام بعد‌ها به «بازه شیخ» و از حدود صد سال پیش نیز به نام «هدایت‌آباد» معروف شد. بیشترین کاربری اراضی محله پورسینا، مسکونی و فضای سبز است.
دختران کاراته‌کار تیم عقاب‌های مشهد در کنار ۲۴ تیم دیگر، طی چند اجرای نفس‌گیر تا فینال بالا رفتند، و تنها تیم رزمی دخترانه‌ای بودند که در جمع سه تیم برتر کشور قرار گرفتند و تندیس افتخار را برای خراسان‌رضوی و محله پورسینا بالا گرفتند.
ساکنان پورسینای ۵۰ در هر مراسم مذهبی و فرهنگی شانه‌به‌شانه هم می‌ایستند؛ از پخت نذری گرفته تا کمک به نیازمندان. اینجا همسایه‌ها در شادی و غم کنار هم‌اند و کمک‌حال هم می‌شوند.
خیلی از رفت‌وآمد‌های مسجد ابوالفضلی‌ها در پورسینای ۴۰ به حضور نوجوانان پینگ‌پنگ‌باز این محله برمی‌گردد؛ کسانی‌که از کودکی و به‌واسطه یک مربی از همان مسجد، حالا به افتخارآفرینان رشته پینگ‌پنگ مشهد تبدیل شده‌اند.
محمدجواد منوچهری چند جلد کتاب غزل و رباعی منتشر کرده و مقام‌های ادبی بسیاری دارد، اما زندگی شغلی‌اش در ظاهر سنخیتی با روح لطیفش ندارد. رشته تحصیلی‌اش متالورژی بوده و حالا مسئول کنترل کیفی یک آزمایشگاه است.
کوچه پورسینا۵۰ یکی از معابر اصلی و پرتردد خیابان پورسیناست؛ کوچه‌ای که حدود ده‌هزار نفر جمعیت دارد و از ۲۵ معبر فرعی تشکیل شده است. اهالی اینجا جزو فعال‌ترین و پرانرژی‌ترین ساکنان محله‌اند.
زیبا بخشی بافنده محله پورسینا ، حیاط خانه‌اش را تبدیل به کارگاه قالی‌بافی و برای ۸ زن اشتغال‌زایی کرده است. می‌گوید: از همان اول نیت کردم که آموزش رایگان باشد.