زهره صداقت، با هزینه شخصیاش چرخ خیاطی برای بانوان محله پورسینا میخرد و سپس به آنها سفارش کار میدهد.
محلهای که اکنون پورسینا نام دارد، در دوره ناصرالدینشاه مزرعهای بوده به نام «بازه شخ»، به معنای «درهای که دارای خاک سفت» است. این نام بعدها به «بازه شیخ» و از حدود صد سال پیش نیز به نام «هدایتآباد» معروف شد. بیشترین کاربری اراضی محله پورسینا، مسکونی و فضای سبز است.
همه رسالت مدرسه آزادی این است که به دانشآموزانش یادآوری کند تفاوتهایی که دارند، در اصل ماجرا تغییری ایجاد نمیکند. آنها با دانشآموزان دیگر مدارس شهر فرقی ندارند.
روضه منزل معصومه کریمآبادی است که به گفته خودش از زمان مادر مرحومش، یعنی بیش از ۵۰ سال است که برگزار میشود. در حقیقت تأکید و وصیت مادرش علت استمرار آن بوده است.
مرضیه و معصومه اسماعیلی دو خواهر هنرمند بهتازگی ساخت زیورآلات را یاد گرفتهاند تا به درآمدی اندک برسند و کمکحال خانواده باشند.
مادران شهدا هر کدام تجربیات متفاوتی دارند، اما وجه اشتراک همهشان سالهای سختی است که بدون فرزندانشان پشتسر گذاشتهاند؛ رنجهایی که با عمق جانشان لمس کردهاند.
کوچه بدون پیادهرو شهیدکارگر راضی یک، که در انتها به خیابان شهید خوشسیمای ۲ میرسد، خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را در خود ثبت کرده و از کوچههای بااصالت محله پورسینا ست.
حاجامین جعفری هفتسال پیش که ورشکست شد و همه سرمایهاش را از دست داد، مدتی بیکار ماند. اما دوباره سر پا شد و شغل پدرش را در پیش گرفت.