ترنم تقی‌زاده از شش‌سالگی پایش به آب باز شده و سال‌ها‌ست به‌صورت حرفه‌ای، رشته شنای هنری را دنبال می‌کند. او در دو سال گذشته با تیم خود در مسابقات کشوری خوش درخشیده است و توانسته مدال طلای فردی و تیمی را به دست بیاورد.
علیرضا باقری بازیکن کم‌بینا و کم‌حرفی که یکسال است وارد تیم ملی گل‌بال شده است. او نقص در حس بینایی‌اش را طوری با تقویت حس شنوایی جبران کرده است که از آن دستاورد می‌سازد.
زهرا علیپور بیشتر رشته‌های رزمی را امتحان کرد تا این‌که فهمید سبک وادوکای با روحیه و توانایی‌هایش سازگار است. او پس از کسب مقام‌های دوم و سوم کشوری و اولی تا سومی استانی دچار آسیب‌دیدگی شد و حالا پس از مدتی قرار است تمرین‌ها را از سر بگیرد.
دوسال بیشتر نیست که همتا اسحاقی پا به این مسیر گذاشته، اما در همین مدت کوتاه، هفت‌مدال رنگارنگ استانی و کشوری کسب کرده‌است. مهم‌ترینش هم مدال قهرمانی مسابقات کشوری در کرمانشاه است.
هلیا رمزی از دوسال قبل، ورزش تکواندو را به‌صورت حرفه‌ای شروع کرده است. او در این مدت موفق به کسب پنج‌مدال استانی و یک مدال طلای کشوری شده است. هلیا می‌خواهد همه مدال‌هایش را به موزه امام‌رضا (ع) هدیه کند.
شاهین شریفی‌سرابی هفت سالش نشده بود که به توصیه مادر برای کاهش وزن و تناسب اندام به باشگاه رفت. او دو مدال طلای کشوری در رده نونهالان و نوجوانان در رشته نین‌جوتسو دارد.
آرزو کیانی‌آرا، هندبالیست مشهدی تیم ملی است که چهارده سال درخشش در این رشته نمادی از استقامت و تلاش بی‌وقفه اوست. انعطاف‌پذیری فوق‌العاده‌اش در میدان بازی، موجب شده به او لقب «آچار فرانسه» تیم ملی را نسبت دهند.