علی‌محمد برادران‌افتخاری می‌گوید: پانزده‌سال است که گروه ما به‌صورت جهادی و رایگان، برای زائران آقا امام‌رضا (ع) غذا می‌پزد. از یکی‌دو ماه پیش، تصمیم گرفتیم از ظرفیت پخت‌و‌پز برای جشن‌های ازدواج استفاده کنیم.
منطقه ۴
پاتوق طلبه‌های مشهد
محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.
مهدیه جعفری می‌گوید: در کانون حضرت زینب (س) میخواستیم فضایی ایجاد کنیم برای دختران نوجوان تا به‌جای اینکه در فضا‌های پرآسیب مثل کافه‌های مختلط یا پاساژ‌ها یا پارک‌ها وقت‌گذرانی کنند، خوش‌گذرانی‌شان را بیاورند به کافه‌صورتی.
یک سالن ۲۳۰متر مربعی که دیوار‌هایش پنج متر ارتفاع دارد شش میز پینگ‌پنگ را در خود جای داده است. آن طرف‌تر یک دستگاه توپ پرتاب‌کن هم هست که برای بازیکنان توپ پرتاب می‌کند.
«سروستان» یکی از گروه‌های سرود موفق کشوری است که بچه محل‌های ما آن را در دبیرستان آیت‌الله کاشانی طلاب در سال۷۶ تاسیس کردند. آن‌ها در ۱۵سال فعالیتش توانسته‌اند ۱۹عنوان برگزیده کشوری را کسب کنند.
تاسیس حوزه علمیه امام محمدباقر (ع) به سال۱۳۵۷ بر می‌گردد و این تاریخ در کاشی کاری‌های سر درآن حک شده است. روحیات بچهها در اینجا مثل هم است و ۳۳ شهید را تقدیم انقلاب کرده است.
محمدجواد خدادوست، محسن یزدی‌حسینی و محمدرضا آژنگ، با صداقت، کمک به دیگران و رعایت رسم همسایگی، همچون نخ تسبیحی، پیوند‌های محکم بین خانه‌ها و دل‌های اهالی محله گلشور برقرار کرده‌اند.
طلعت‌خانم نیکنام هر‌وقت، هرجا، کاری از دستش برمی‌آمد، برای دیگران انجام می‌داد. شاید به همین دلیل بود که همه به نفس حق او باور داشتند و برای رفع غم‌و بیماری و رفع مشکلاتشان از او طلب دعا می‌کردند.