کوچه علامه‌طباطبایی۲۱، با طول تنها ۱۶۰متر، از معابر مهم محله تلگرد به شمار می‌رود. جانمایی کاربری‌های آموزشی، بهداشتی و خدماتی، به این کوچه، موقعیتی راهبردی بخشیده است. این معبر مزین به نام شهیداسحاق تلگردی است.
محله تلگرد قدمتی باستانی دارد و با نام تیرگرد یا تیرآباد در دوره اشکانیان ساخته شده است. بااین‌حال، نام این روستای تاریخی از سده دوازدهم قمری در وقف‌نامه‌ها به چشم می‌خورد. این مزرعه که اکنون در میان عموم مردم «تلگرد» خوانده می‌شود، متعلق به طاهر احمدزاده (نخستین استاندار خراسان پس از انقلاب اسلامی) بوده است. محله تلگرد از دیرباز قطب جاروبافی مشهد بوده است.
مریم حسین پور با اینکه می‌توانست در رفاه و آسایش دختران نازپرورده بماند، اما ترجیح داد مسیری را انتخاب کند که با تلاش و عشق به هنر گره خورده است. او با فعالیت‌های فرهنگی و آموزش رایگان ده‌ها زن پناهگاهی برای بانوان محله شده است.
سه سالی هست که در زیرزمین مسجد امام‌رضا (ع)، صبح تا ظهرِ روز‌های یکشنبه، بازارچه اختصاصی بانوان برپا می‌شود. این حرکت کوچک که ابتدا با حدود پنج‌شش بانوی فروشنده شروع شد، اکنون به حدود سی‌غرفه رسیده است.
جاروباف کهنه‌کار تلگرد به استحکام محصولی که درست می‌کند، ایمان دارد. به اینکه مشتری برود و چندسال دیگر برای خریدن جارو برگردد، برای او افتخاری محسوب می‌شود، هرچند به ضرر خودش تمام شود.
بعضی‌ها معتقدند ریشه‌ی اسم این محله از طالبی شیرینی می‌آید که مشهدی‌ها به آن می‌گویند تیل! عده‌ای هم باور دارند نام محله به علاقه اهالی به تیله‌بازی که هنوز هم کناروگوشه‌های محله رواج دارد برمی‌گردد.
حسین عابدی‌پوریاب کارمند فضای سبز شهرداری است. دل جوانی دارد و زندگی‌اش را میان گل و گیاهان سپری می‌کند. او ده دفتر شعر دارد و می‌خواهد آن‌ها را به چاپ برساند.
حاج عباس قوی‌پیکر ۴۰سالی می‌شود که توی کوچه شهید قوی‌پیکر جارو می‌بافد، همان کوچه‌ای که به نام برادر شهیدش نام گذاشته‌اند و روزگاری قطب جاروبافی مشهد بود و امروز باقی‌مانده نسل قدیم هنوز چراغش را روشن نگه داشته‌اند.