وقتی صحبت از نوغان این شهر قدیمی میشود که امروز به یکی از قدیمیترین محلههای ایران تبدیل شده است، باید خیلی از اولینها را در آن جست. کوچهها، خانهها و حتی آدمها.
کوچه پله در نوغان یکی از این قدیمیترین کوچههای مشهد است که اگرچه نام و نشانش روی تابلوهای شهرداری تغییر کرده و در حال حاضر به نوغان ۱۲ شناخته میشود، در حافظه موسپیدکردههای شهر، همانی است که بود.
این کوچه قدیمی، کوچههای آشتی کنان زیادی دارد و البته سکنه قدیمی و بنامی در آن زندگی میکردند. انتهای این کوچه از سمت راست به کوچه «پی آب» یا «حاج تقی» میرسد و از سمت دیگر به کوچه نوغان ۱۴ راه دارد.
به گفته قدیمیها، همسایهها حق نداشتند با هم قهر باشند و کینه و کدورتی از هم به دل بگیرند. این کوچه نیز یکی از کوچههای آشتی کنان بوده است.
رضوان پناه 30 سال است که در این کوچه زندگی میکند. هنوز هم وقتی صحبت از همسایههای قدیمی میشود چشمانش پر از اشک میشود و میگوید «خوبها رفتند»
اگر چه دیگر نام و نشانی از بزرگان این کوچه نظیر عباس قصاب و حاج آقا عظیمی کبابی معروف نیست اما این کوچه هنوز هم پر از شور زندگی است.