محمد ظریف‌رفائی‌زارع می‌گوید: یک روز سرهنگی که سید بود از جلوی مغازه‌ام رد شد، دید قهوه‌خانه را جمع کردم و نوشابه آوردم. آن زمان می‌گفتند «آب‌بندی»، دوغ و لیمونات و... بود.
سیدجواد ظهیرالاسلام در اوج دوران قحطی بزرگ متولی‌باشی آستان‌قدس‌رضوی شد و یکی از تاریک‌ترین ادوار مدیریتی در اماکن متبرکه است. در این دوره بدهی‌های آستان‌قدس به‌صورت تصاعدی افزایش یافت.
جغرافیای مشهد طی تاریخ هزارودویست‌ساله خود تغییرات مکرری را تجربه کرده؛ آغاز این تغییرات با آغاز تاریخ مشهد یکی است و حتی ایجاد باروی شهر هم مانع از تغییر و تحول در ساختار محلات نشد.
آرتور کانولی مدتی را در مشهد گذراند. هم‌زمانی این حضور با سکونت عباس‌میرزا نایب‌السلطنه در مشهد از یک‌سو و آغاز ماه محرم از دیگر‌سو عاملی شد تا او بتواند گزارش کاملی از آیین‌های مردم مشهد در ماه محرم تهیه کند.
سیف‌الله عسگری بعد از حدود ۲۵ سال خبرنگاری را کنار می‌گذارد. تعریف می‌کند: حدود سال ۶۰ بود و درگیری‌های منافقان با نظام و دیدن خون و تیراندازی در خیابان‌ها حالم را بد می‌کرد و تصمیم گرفتم انصراف دهم.
عمو محمد جمال، چینی‌بندزن قدیمی محله مقدم است. او هر روز کنار سوپری جعفرآقا می‌نشیند و کار می‌کند. ابزار کارش هم انبر، چکش، سندان، دَم‌باریک، سوهان، مته و چوب‌کمانه است.
ادیب‌الممالک‌فراهانی وقتی برای تصدی موقوفه خانوادگی قائم مقامی‌ها به مشهد می‌آید، نخستین روزنامه مشهد را با عنوان «ادب» منتشر می‌کند؛ او یک سیاستمدار زبده و شاعری توانا در سبک عراقی نیز است.