حسن جوان ۵۰ سال است که با پیچ و مهره و ابزار سر و کار دارد. او بزرگ و معتمد محله است؛ به‌گونه‌ای که در اختلافات همسایگی همیشه به‌عنوان قاضی و معتمد محله وارد میدان می‌شود.
حسین نوری‌زاده، قدیمی‌ترین عطار محله دانش‌آموز مشهد است. او که حدود ۶۰سال از عمر ۷۶ساله خود را در این حرفه سپری کرده است، این روز‌ها از قدیمی‌های فن و علم عطاری در مشهد به شمار می‌رود.
این گزارش درباره یکی از کهن‌سال‌ترین مزارع اطراف مشهد که فقط نامی از آن باقی مانده است. قدیمی‌ترین اسناد موجود درباره مزرعه زرگران مربوط به دوره صفوی و عهد شاه‌عباس‌یکم است.
کوچه چهنو۴ که این روز‌ها تابلوی «مهراندیش» بر دیوار آن نصب است، مسیر فرعی‌ای بوده که اکنون به زائرپذیر‌های کوچک و بزرگ اختصاص دارد، روزگاری محل سکونت دراویش بوده است.
علی حسن‌زاده تولیت این مسجد «حقیقی» است. او می‌گوید: زمین مسجد و چند باب مغازه جنب آن و همچنین منزل فعلی مادرم بخشی از ارثی است که از پدربزرگم، مرادعلی به پدرم رسیده است.
هنر عکاسی در خانواده صفر گلرخ موروثی است. برادر بزرگتر، پسر‌ها و نو‌ه‌هایش همه عکاسی می‌کردند. صفر گلسرخ مدت‌ها دم حرم می‌ایستاد و می‌گفت: بفرمایید عکس باحرم.
پدر و مادر شهید علی‌نژاد حدود چهل سال در گرمابه گلبهار کار می‌کردند. گرمابه‌ای که حالا دیگر به تاریخ پیوسته است. انگار چیزی روی دل مادرشهید سنگینی می‌کند، اما لب از لب نمی‌گشاید. می‌ترسد حرف‌های کهنه، نو شوند.