زهرا بلالی تعریف می‌کند: آن زمان که تعداد بچه‌های هر خانه زیاد بود و رفتن به پارک هم خیلی مرسوم نبود، در همین کوچه باریک، بازی‌های یه‌قل‌دوقل، وسط‌تنها و خط‌بازی انجام می‌دادند.
بوستان آذر در ویلای۴ جزو بوستان‌های کوچک، اما مفید برای اهالی است. برخلاف پارک‌هایی که ناامنی‌های زیادی دارد، جو غالب این بوستان آرام است و همین باعث شده که اهالی به آن رفت‌وآمد داشته باشند.
ابراهیم روحانی‌نیا از ساکنان قدیمی محله لشکر می‌گوید: اوایل دهه ۶۰ در میدان نهم آذر، خانه‌های گنبدی مخروبه و قلعه‌مانندی بود. کسی در آنها سکونت نداشت و محل تفریح و بازی نوجوانان شده بود.
کوچه سرشور ۲۴ در طول تاریخ با اسامی مختلفی شناخته شده است، اما بین مردم هنوز به چهنو معروف است. برخی روایات، دلیل این نام را منبع آب آن دوران، یعنی حوض آبی می‌دانند که در میانه‌های کوچه قرار داشت.
حامد طاهری‌فر می‌گوید: بافت محله کوشش تا دهه ۸۰ سنتی بود. خانه‌ها یک و نهایتا دو‌طبقه بودند. از آن دهه به بعد، پدرم خانه پدری‌اش را تبدیل به آپارتمان کرد و دیگر از آن خانه قدیمی خبری نیست.
قرار داشتن مسجدی کوچک که روی نخستین حوض‌انبار در این کوچه ساخته شده بود، سبب شد در سال‌های بعد، ابتدا کوچه به عنوان کوچه «مسجد روحوضی» شناخته شود، اما با تکمیل و گسترش مسجد، نام جدید به کوچه «مسجد دوازده‌امامی‌ها» تغییر کرد.
آقامصطفی‌خمینی۴ کوچه‌ای که بیشتر ساکنانش از قدیمی‌های محله‌اند و یکدیگر را خوب می‌شناسند. فضای صمیمی و همدلانه آن باعث شده است گذر زمان نتواند پیوند بین همسایه‌ها را کم‌رنگ کند.