به نوشته مهدی سیدی، مزرعه سرگود بین بولوار طبرسی و جاده مشهدـ سرخس، بیرون دیوار شهر، نزدیک گودال خشتمال‌های بعدی و بوستان وحدت فعلی بوده است که اکنون در محدوده محله جلالیه قرار دارد.
محله رضائیه که فاصله کوتاهی تا بارگاه منور رضوی قرار دارد، از قدیم به خاطر نزدیک بودن به حرم امام رضا (ع) یکی از محلهای مورد علاقه سکونت زائران و مجاوران بوده و به همین خاطر هم بعد از انقلاب رضاییه نامیده شده است.
محله مهرآباد تلفیقی از دو مزرعه قدیمی «مهرآباد» و «خدربیک» است. گرچه مزرعه خدربیک از لحاظ پیشینه تاریخی قدیمی‌تر است، مزرعه مهرآباد معروف‌تر بوده است. این مزرعه قدمتی دستکم صد و سی ساله دارد.
بافت زاغه‌نشین مشهد ارتباط بسیار نزدیکی با گسترش شهر داشت. هرچه مشهد از جهات مختلف، به‌سوی بیرون پیش می‌رفت و بر جمعیت آن افزوده می‌شد، تهیه مسکن نیز سخت‌تر می‌شد.
زکریای ۸ کوچه‌ای در محله رضاشهر است که بخشی از کاربری آموزشی محله در آن قرار دارد. در این کوچه شش‌متری سه کاربری آموزشی و متنوع هنرستان، دبیرستان و دبستان قرار دارد که هر سه آنها دخترانه هستند.
یک استخر بزرگ در میدان سرلشکر مظاهری بود که به آن سیل‌بند می‌گفتند، خیلی‌ها برای شنا به اینجا می‌آمدند، غافل از اینکه این استخر مانند باتلاق آدم‌ها را در خودش فرومی‌کشید. سال ۱۳۷۵ چهارجوان اینجا غرق شدند.
باتوجه‌به اینکه سنگ قبر‌های یافت‌شده در اطراف گنبد سبز، مربوط به قرن هشتم و نهم قمری هستند، چنین به‌نظر می‌رسد که باید کاربری گورستان را برای گنبدسبز و اطراف آن، معطوف به همان دوره بدانیم.