کوچه بوستان ۵/ ۱۹، معبری فرعی در محله جاهدشهر است که اولین سکونت‌ها در آن از حدود بیست‌سال پیش آغاز شد. این کوچه پر شده است از خانه‌های ویلایی که فضای کوچه را دل‌نشین و زیبا کرده‌اند.
مختار توکلی‌پور، انتهای شهر و در بیابانی دور‌افتاده، زمینی آستانه‌ای به متراژ ۲۳۰متر را به حدود ۴۰۰ هزار تومان خرید و شروع به ساخت آن برای سکونت کرد، درست جایی که الان جلال‌آل‌احمد۷۰ است.
حاج‌حسن ملا‌سیدعلی تعریف می‌کند: کلاته‌برفی در گودی بود؛ برای همین همیشه برف باد پیچه می‌کرد و درست در ورودی قلعه که امروز تابلو شاهنامه ۱۸ دارد، خیمه می‌کرد. این برف تا یک ماه بعد عید هم آب نمی‌شد.
گذر «حوض‌لقمان» که بعدها به «کوی سعادت» رسید، قدیمی‌ترین کوچه خیابان عبادی است که مشهدی‌ها آن را با نام «محمد قصاب» می‌شناسند.
در معابر محله نوفل‌لوشاتو آپارتمان سازی کمتر به چشم می‌خورد و بیشتر خانه‌ها، بافت قدیمی خود را حفظ کرده است. نوفل ۱۸ یکی از این معابر است. کوچه‌ای کوتاه با خانه‌های اغلب ویلایی که بیشتر آنها دوممر هستند.
در بخشی از کوچه شیرودی۱۳، یزدی‌ها به‌عنوان ساکنان اولیه این معبر زندگی می‌کردند و صاحبان باغ و دام بودند؛ به‌همین دلیل این کوچه به نام یزدی‌ها شهرت داشت.
محمد حیدری تعریف می‌کند: باغ ملی اولین پارک مشهد است. هنگامی‌که من بچه بودم، اطراف حوض وسط پارک گل‌کاری نبود و با بچه‌های محله در این حوض آب‌بازی می‌کردیم. چقدر خوش می‌گذشت.