حسین‌آباد کرمانی‌ها روستایی ۹۰ هکتاری متعلق به میرزای ناظر و وقف خیریه آموزشی ـ درمانی او در سوران شاندیز بوده است. اهالی محله حسین آباد در گذشته بیشتر کرمانی بودند.
تلاش یک، خیابانی قدیمی در ورودی محله جانبازان یا همان کارخانه قند آبکوه است. به گفته قدیمی‌ها این محدوده در گذشته به «کوچه مسجد حسینی» کارخانه قند آبکوه معروف بود.
علی‌اصغر عباسی می‌گوید: باغ‌وحش کوهسنگی یکی از مکان‌های تفریحی بود که هر هفته با بچه‌ها به آنجا می‌رفتیم. یک‌بار برادر کوچک‌ترم حواسش نبود و دستش را روی فنس میمون‌ها گذاشت.
این روز‌ها که به کوه‌پارک می‌رویم، یک زمین ورزشی روباز با چمن سبز مصنوعی که تازه راه‌اندازی شده است، حسابی خودنمایی می‌کند. احداث زمین چمن کامل شده است و فنس آن را هم کشیده‌اند، اما هنوز ورزشکاران اجازه استفاده از آن را ندارند.
احمدرضا احمدیان می‌گوید: هر‌وقت از روبه‌روی کوچه هویزه۴ رد می‌شوم و چشمم به پارکینگ اداره مخابرات می‌افتد، سال‌های کودکی جلو چشمم زنده می‌شود؛ ما بچه‌های محله در آن فوتبال بازی می‌کردیم.
کوچه توحید ۱۷ که در گذشته به سرآسیا معروف بود، محل سکونت شخصیت‌های برجسته بود و مردم آرزوی سکونت در آن را داشتند. روزگاری این کوچه محل سکونت میرزامهدی خدیو‌گیلانی بوده است.
دوران کودکی جواد شادفر مصادف با ایام جنگ بود و از قضا خانواده او در این دوران تلفن داشتند. شماره تلفن خانه آنها در جبهه بین رزمندگان اعزامی از محله دست‌به‌دست می‌شد و به نوبت برای احوالپرسی خانواده‌هایشان تماس می‌گرفتند.