زندگی محمود باخرد ۴۳سال است که در کوچه‌پس‌کوچه‌های جلالیه سپری شده و از این محله دل نکنده است. او از روز‌هایی تعریف می‌کند که بوستان وحدت، پارک جنگلی بود و نماز جمعه در آن برگزار می‌شد.
سنجری می‌گوید: جوی آب گناباد از اینجا رد می‌شد. مادران کنار جوی آب، ظرف و رخت می‌شستند و با اتمام کارشان، با سنگ، راه آب را می‌بستیم تا حوضچه درست شود؛ بعد هم آب‌تنی می‌کردیم.
سیدرضی۵ معبری فرعی در محله سیدرضی است که از‌سویی به جلال‌آل‌احمد ۶ میرسد و به واسطه کاربری ابتدا و انتهای آن احتمالا باید کوچه محبوب شکموها باشد.
رقیه خانم روز‌هایی را به خاطر دارد که بولوار مهران و بزرگراه امام علی (ع) وجود نداشت. انتهای دانش‌آموز۱۸ دیواری گلی بود که ساکنان دانش آموز به آن «برج» می‌گفتند و زمین‌ها ارزان‌تر بود.
یکی از معدود کوچه‌های با سابقه بیش از ۱۰۰ سال در مشهد، باغ‌سنگی است که روزگاری مسیری بلند درمیان باغ‌های سرسبز شهر بود اما ایجاد خیابان صاحب‌الزمان(عج) تغییرات زیادی را در این کوچه رقم زد.
جواد کریمی، ۴۴سال پیش همراه خانواده‌اش از یکی از محله‌های اطراف حرم به خیابان موعود در محله کنه بیست نقل مکان کردند و هنوز هم در همین خیابان زندگی می‌کند.
فاطمه مجرای، همسایگان خوب محله ایثارگران را مهم‌ترین عامل فعالیت‌های اجتماعی‌اش می‌داند، او یکی از فعالان فرهنگی و اجتماعی، فرمانده پایگاه بسیج و عضو شورای اجتماعی محله است.