آسنا علوی در ورزش‌های رزمی خوش درخشیده است

یازده سال بیشتر ندارد، اما توانسته با کسب چند مدال طلا و نقره در میادین ورزشی خوش بدرخشد. آسنا علوی، نوجوان محله شهید‌رضوی، ورزش را با ژیمناستیک شروع کرده و موفقیت‌هایی در سطح کشوری در این رشته داشته است، اما در میانه راه، بعد‌از دو سال تصمیم گرفت به‌سراغ ورزش رزمی دفاع شخصی برود.

او در مدتی کوتاه در این رشته موفق به کسب دو مدال طلای کشوری و یک نقره استانی شد و ثابت کرد در رشته دفاع شخصی هم حرفی برای گفتن دارد.

مطلب مرتبط حس خوب مبارزه پریسا همتی‌پور

-مسیر ورزشی‌ات چگونه آغاز شده است؟

پدرم به‌صورت حرفه‌ای تکواندو کار می‌کرد. دو خواهر بزرگ‌ترم هم رزمی‌کار و مدال‌آور بودند. من و خواهر دوقلویم، چون خیلی سنمان کم بود و بدنمان آمادگی کامل برای رفتن به‌سمت ورزش‌های رزمی را نداشت، از ژیمناستیک شروع کردیم.

-‌چه مدت رشته ژیمناستیک را دنبال کردی و آیا در این رشته ورزشی هم مقام و رتبه‌ای داری؟

دو سال مرتب با خواهرم، آتنا به باشگاه می‌رفتیم. هر‌دو یک مدال طلای کشوری و حکم اولی از این رشته داریم.

-چه شد که تصمیم به تغییر رشته ورزشی گرفتی؟

من از اول هم دوست داشتم ورزش رزمی کار کنم، اما به‌خاطر شرایط سنی نمی‌توانستم به این کلاس‌ها بروم.، اما رزمی‌کارکردن خواهر‌های بزرگ‌ترم هم در این تصمیم بی‌تأثیر نبود.

-چند مدال در کارنامه ورزشی‌ات داری؟

دو مدال طلای کشوری در رشته‌های دفاع شخصی و ژیمناستیک و یک مدال نقره که اخیرا در رقابت‌هایی که در سالن گلسای محله دانشجو برگزار شد، کسب کرده‌ام.

-مسیر رسیدن به موفقیت چگونه بوده است؟

بهترین مسیر و انگیزه را از خانواده‌ام گرفته‌ام که تشویقم می‌کردند و حضور خواهر دوقلویم، که این مسیر را همیشه با هم بودیم و قوت قلبی بود که در سختی‌ها کم نیاورم.

-این ورزش را تا کجا ادامه می‌دهی؟

‌تا گرفتن کمربند مشکی و حضور در رقابت‌ها و کسب موفقیت‌های بیشتر. رشته ورزشی دفاع شخصی، امکان حضور در المپیک را ندارد و این موضوع انگیزه‌ها را برای ادامه راه، از ورزشکار می‌گیرد.

-به‌جز ورزش، سرگرمی دیگری هم داری؟

یکی از علایق من ساز تمپو است که مدتی هم برای آن به کلاس رفتم. یکی از لحظات آرامش‌بخشی که خستگی را از تنم می‌گیرد، زمانی است که ساز می‌زنم.

-اوقات فراغتت را چطور می‌گذرانی؟

بیشتر وقت خالی را با رفتن به باشگاه و تمرینات ورزشی می‌گذرانم، اما به‌جز ساز، هم کتاب می‌خوانم و هم با کار‌های هنری مثل نقاشی روی سفال و سنگ خودم را سرگرم می‌کنم.

‌-محله چقدر در رشد و شکوفایی ورزشی تو نقش داشته است؟

‌خیلی زیاد. هردو رشته ورزشی را از مجموعه ورزشی «امید و زندگی» که در چند‌قدمی خانه‌مان است، شروع کردم. این کوتاهی مسیر، انگیزه زیادی به من می‌دهد که مرتب در جلسات تمرین حاضر باشم. بوستان «برکت» هم که درست روبه‌روی خانه ماست، فرصت خوبی است برای تمرینات ورزشی و پیاده‌روی.

* این گزارش پنج‌شنبه ۸ آبان‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۵ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.