کد خبر: ۱۱۹۷۹
۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۲:۰۰
تاثیر کیک‌بوکسینگ بر زندگی‌ نگار ملانوروزی

تاثیر کیک‌بوکسینگ بر زندگی‌ نگار ملانوروزی

نگار ملانوروزی بیشتر سرگرم تمرین و تلاش است و کمتر از موفقیتش می‌گوید. با همین تلاش و پشتکار توانست در مهرماه‌۱۴۰۳ مقام دوم رشته کیک‌بوکسینگ کشوری را به دست آورد.

تا همین یکی‌دو هفته قبل به‌جز دوستان صمیمی‌اش هیچ‌کدام از هم‌کلاسی‌ها و حتی کادر مدرسه نمی‌دانستند یکی از دانش‌آموزان مدرسه «شاهد وصال» از قهرمانان کشوری در رشته کیک‌بوکسینگ و نانچیکو است.

نگار ملانوروزی بیشتر سرگرم تمرین و تلاش است و کمتر از موفقیتش می‌گوید. این نوجوان کلاس‌نهمی محله سیدرضی، با همین تلاش و پشتکار توانست در مهرماه‌۱۴۰۳ مقام دوم رشته کیک‌بوکسینگ کشوری را به دست آورد.

 

 

- از چه سنی به‌سراغ ورزش رفتی؟

سال اول دبستان بودم که مادرم مرا در باشگاهی نزدیک منزل برای رشته بسکتبال ثبت نام کرد. اما علاقه چندانی به آن نداشتم و بعد از یک سال تصمیم گرفتم رشته ورزشی‌ام را عوض کنم. این‌طور شد که به سراغ کیک‌بوکسینگ رفتم.

- دلیل علاقه‌ات به رشته کیک‌بوکسینگ چه بود؟

من شخصیتی درون‌گرا دارم. تا قبل رفتن به سراغ ورزش‌های رزمی، وقتی از چیزی خیلی ناراحت یا عصبانی می‌شدم، درون خودم می‌ریختم. به توصیه یکی از دوستان برای تخلیه هیجانات درونی تصمیم گرفتم یکی از رشته‌های رزمی را انتخاب کنم و از تیرماه سال گذشته با ثبت نام در باشگاه، تمریناتم را آغاز کردم.

- در نخستین مسابقه رسمی‌ای که شرکت کردی، حس و حالت چطور بود؟

‌مسابقه در یکی از باشگا‌ه‌های مشهد برگزار شد و استرس زیادی داشتم، آن‌قدر که فکر نمی‌کردم بتوانم اصلا وارد زمین شوم، چه برسد به اینکه مقامی کسب کنم. اما صحبت‌های مربی در کم‌کردن استرس خیلی تأثیر داشت. با همه نگرانی و دلشوره‌ای که داشتم، توانستم مقام دوم مسابقات کشوری رده نوجوانان را کسب کنم.

- مشوق اصلی‌ات در رفتن به‌سمت ورزش حرفه‌ای چه کسی بوده است؟

برادر بزرگم بسکتبال بازی می‌کند. دخترخاله هایم هم قبل من، ورزش رزمی را شروع کرده بودند و درحقیقت به پیشنهاد آنها به باشگاه رفتم. اما مشوق اصلی برای حرکت به‌سمت ورزش قهرمانی و ادامه این مسیر، خانواده بودند که با تشویق‌هایشان به من انگیزه می‌دادند.

- پیش آمده است فنون رزمی‌ای را که در باشگاه آموزش دیده‌ای، بخواهی بیرون از تشک استفاده کنی؟

به شوخی بین دوستان بله، اما به‌صورت جدی خیر. البته اگر در شرایطی قرار بگیرم که احساس خطر کنم از آن فنون استفاده می‌کنم. فکر می‌کنم آموزش دفاع شخصی برای همه، چه دختر و چه پسر، ضروری است تا در مواقع خطرات احتمالی بتوانند از خود دفاع کنند.

- این ورزش را تا چه مرحله‌ای می‌خواهی ادامه دهی؟

بار‌ها به المپیک و بالا‌رفتن پرچم کشورم در میادین بین‌المللی فکر کرده‌ام و دوست دارم این روز را ببینم. برای آینده شغلی هم مربیگری در این رشته را در نظر دارم.

- به درس هم مثل ورزش اهمیت می‌دهی؟

‌در مدارس شاهد، اکثر دانش‌آموزان سطح علمی بالا دارند و معدلشان ۲۰ است. من سعی کردم جزو دانش‌آموزان با نمرات عالی باشم، اما ورزش و دغدغه‌های باشگاه و تمرینات گاهی باعث افت تحصیلی‌ام می‌شود. با‌این‌حال معدلم تا به الان از ۱۹ کمتر نشده است.

 

* این گزارش پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۵۹۱ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44