ارگ مشهد در دوره نادری به‌عنوان پادگان نظامی شهر استفاده می‌شد و احتمالا در دوره زندیه کاربری خود را با همین شیوه حفظ کرد. با آغاز دوره قاجار، اهمیت ارگ مشهد بیش‌از‌پیش مشخص و معلوم شد.
حجت‌الاسلام حسن رضایی از نخستین افرادی است که برای زندگی به الهیه آمده است. او کفش آهنی به پا کرد تا امکانات حداقلی را به این سمت، در غربی‌ترین نقطه مشهد بکشاند و بانی اتفاقات خوب در این محله شد.
این کوچه زمانی بخشی از یک باغ‌راه بزرگ بود که به‌مرور زمان و با ایجاد خیابان‌های دانشگاه، امام‌خمینی (ره) و صاحب‌الزمان (عج)، دیگر نه از آن باغ‌ها چیزی مانده و نه از مسیر‌های کهن میان‌باغی‌اش رد و نشانی هست.
کوچه شهید موسی‌پور یک حدود چهل‌سال پیش با نام «کوچه ژاندارم‌ها» شناخته می‌شد. آن زمان، ژاندارم‌ها در این محل زندگی می‌کردند. هنوز بسیاری از قدیمی‌ها، این کوچه را با همان نام به خاطر دارند.
حمید معصومیان که همه عمرش را در خیابان افسر گذرانده، می‌گوید: به آنها که از همه جای مشهد و روستا‌های دیگر می‌آمدند برای مداوا پیش یدالله شکسته‌بند، می‌گفتیم «بروید تا همین ستون زرده.»
کوچه «دانشگاه ۵» برخلاف بسیاری از کوچه‌های قدیمی مشهد، پس از انقلاب تنها به یک دلیل رشد جمعیت داشته و آنهم فضای مذهبی آن است. افزایش محافل روضه‌خوانی خانگی، این کوچه را به باغ روضه‌ها مشهور کرده است.
آقاابوالفضل می‌گوید: قدمت خانه‌‌مان که ملک پدری‌ام است، به بیش از صد‌سال می‌رسد؛ در حیاط خانه یک آب‌انبار داشتیم که آن زمان‌ها، آب لوله‌کشی که قطع می‌شد، همسایه‌ها از آب‌انبار ما آب برمی‌داشتند.