محله امامخمینی(ره) برای میترا ارزمانزاده فقط یک محل سکونت نیست. حالا هجده سال از زمانی که میتراخانم بهواسطه ازدواج ساکن محله شده میگذرد و به یکی از چهرههای شناختهشده تبدیل شده است.
زهرا سلیمانشاهی تعریف میکند: خانه ما در پرجمعیتترین کوچه محله قرار داشت؛ کوچه شهید موسوینژاد۲۴ که آن زمان همه آن را به اسم «میلان۱۲» میشناختند. عصرها کار ما بچهها بازیکردن کنار در چوبی باغ بود.
دو سال بعد از احداث خیابانهای شاهرضا و ارگ، توسعه معابر شهری با تمرکز بر روی خیابانهای تازهساز آغاز و بهاینترتیب، خیابان خسروی متولد شد و دو معبر اصلی جدید را در قلب بافت قدیمی مشهد بههم متصل کرد.
ابتدای کوچه معلم۳۵ در احاطه تعمیرگاههای خودروست و میانه معبر با ساختمانهای مسکونی شکل گرفته است؛ ساختمانهایی که اکثرا نوساز هستند و در همین دو دهه ساخته شدهاند. مصالح شکلگیری خیلی از بناهای منطقه ۱۱ از این خیابان تأمین شده است.
علاقه حاجمهدی عبدی به محله قدیمیاش و تعلقخاطری که به اهالی رفته و مانده دارد، سبب شده دفتری بردارد و نقشه خیابانها و کوچهها را برای خود ثبت کند. او از قدیمیها میخواهد اگر جزئیاتی از گذشته دارند، اطلاعاتش را در اختیار بگذارند.
در نگاه اول، کوچه پیروزی۲۷ یک معبر ساده محلی به نظر میرسد، اما برای ساکنان اطراف میدان حر و بولوار پیروزی، نقشی فراتر از یک کوچه دارد. این گذر باریک سالهاست به میانبری برای فرار از گرههای ترافیکی میدان حر تبدیل شده است.
هاشمآقا، ۱۵ سال قبل راهی محله الهیه شد. در آن زمان امکانات این محله، از روستا هم کمتر بود، اما آرامشی داشت که نظیرش در هیچ جای شهر پیدا نمیشد. البته کار خانواده آموزگار جنبه سرمایهگذاری هم داشت.