مهمترین نام مردمی کوچه سرشور ۵ که هنوز هم برخی قدیمیهای محله سرشور از آن برای نام بردن از این مسیر استفاده میکنند، نام کوچه «مطبدکترشیخ» یا بهطور خلاصه کوچه «دکترشیخ» است.
خیابان بهمن ۴/۲۰ تا پیش از انقلاب جزو اراضی روستای حسنآباد چاهش بود؛ روستایی با شصتخانوار که بهدلیل ناامنیهای رایج در آن دوران، در قلعهای به وسعت ۷هزارمترمربع محصور بود.
«کوچه پله»، در خیابان بهار ۹ قرار دارد و ۱۲ پله میخورد. هنوز زیبایی گذشته را حفظ کرده و حتی برخی از درهای این کوچه قدیمیو پیچدرپیچ با همان ظاهر قدیمی دارای دقالباب است.
هنگامیکه درباره سیر تاریخی خیابان امام رضا(ع) در چند دهه اخیر میگردیم مشخص میشود این خیابان به دلیل همان جاگذاری ضدهوایی به نام ضدهوایی یا ضد معرف بوده است.
از خواجهروشنایی حالا فقط نامی بهجا مانده و صورت قبری که منسوب به اوست. هیچکس درست نمیداند خواجهروشنایی که بوده و چه کرده، اما هر که بوده است، مردم مشهد سخت به او اعتقاد داشتهاند.
درختان توت با عمر بیشاز صدسال، بخشی از هویت محله چهاربرج هستند. درختانی که تعدادشان از بیستاصله عبور میکند و علاوهبر زیباییبخشی به این کوچه، شیرینی و آجیل اهالی را در گذشته تأمین میکردهاند.
تابستان دهه۶۰ بود که محمدجلیل عرفانیان با موتور گازیاش کوچهپسکوچههای شهر را دور میزد و بهدنبال یک مغازه عکاسی و مستقلشدن بود و در این گشتوگذار، راه گم کرد و سر از بیابانی درآورد که بهجز چند مدرسه و یک خواربارفروشی و نانوایی سنگک، بنای دیگری در آن نبود.