عباس ربانی میگوید: عمارت اربابی چهاربرج برای چند نسل، خانه اربابهایی بود به نام سبزواری. یک بار هوس زردآلو کردم و با رفیقم، شاهمحمد وارد باغ شدیم. زردآلو که نخوردیم هیچ، کلی هم کتک خوردیم!
محسن کاشفیان با اندوه از خرابشدن خانههای قدیمی میگوید و از همسایههایشان با افسوس یاد میکند. کنار درخت توت تنومند میایستد و میگوید: همه این زمینهای خالی که پارکینگ شده است، قبلا خانه بود.
خیابان شهید فلاحی۱۷ بخشی از محله فرهنگیان است. در این خیابان، کاربری درمانی دست بالا را دارد، بهطوریکه بیمارستان مهرگان و درمانگاه فرهنگیان در این خیابان به بیماران خدمات میدهند.
در دهه ۳۰ و ۴۰ درست روبهروی خیابان نجف۶ و در مسیر جاده قدیم قوچان، عوارضی قرار داشت که از خودروهای واردشده به مشهد ورودی میگرفت. به همیندلیل این خیابان «عوارضی» نیز خوانده میشد.
غلامرضا عنایتی هفتادساله میگوید: خیابان «علویه» طی ۱۰ سال اخیر چطور چهره عوض کرده و به توسعه رسیده است. اسم اصلی این خیابان را «تقویه» گذاشته بودند اما در نهایت بدلیل تشابه اسمی، علویه شد.
کوچه یاس۷ در محله شریعتی، یکی از کلونیهای مدارس در سطح منطقه ۱۰ محسوب میشود. بوستان خطی کاکتوس یکی از بهترین پارکهای خطی در منطقه ۱۰ به شمار میآید که طول آن از کوچه یاس ۷ تا بزرگراه امامعلی (ع) کشیده میشود.
سیدحسن رضوی میگوید: خانه پدریام همچنان در خیابان امامرضا۵۹ است. مادرم در تنور حیاط نان میپخت و ما را میفرستاد که نانها را تحویل هیئت محله دهیم.