بیشتر ساکنان محله شهید آوینی، مهاجران افغانستانی هستند که هویت این محله را شکل دادهاند. سوای فقر و آسیبهای اجتماعی، حضور مهاجران شکلی متفاوت به محله داده و جنبه گردشگری پیدا کرده است.
نیزه روستایی نه چندان قدیمی در حاشیه شمالی شهر و در مجاورت روستای گلشهر بوده است. این محله اکنون به همراه محلات شهیدآوینی و امیرالمومنین (ع) در میان مردم به نام «گلشهر» نیز شناخته میشود.
حسینآباد کرمانیها روستایی ۹۰ هکتاری متعلق به میرزای ناظر و وقف خیریه آموزشی ـ درمانی او در سوران شاندیز بوده است. اهالی محله حسین آباد در گذشته بیشتر کرمانی بودند.
تلاش یک، خیابانی قدیمی در ورودی محله جانبازان یا همان کارخانه قند آبکوه است. به گفته قدیمیها این محدوده در گذشته به «کوچه مسجد حسینی» کارخانه قند آبکوه معروف بود.
علیاصغر عباسی میگوید: باغوحش کوهسنگی یکی از مکانهای تفریحی بود که هر هفته با بچهها به آنجا میرفتیم. یکبار برادر کوچکترم حواسش نبود و دستش را روی فنس میمونها گذاشت.
کوچه توحید ۱۷ که در گذشته به سرآسیا معروف بود، محل سکونت شخصیتهای برجسته بود و مردم آرزوی سکونت در آن را داشتند. روزگاری این کوچه محل سکونت میرزامهدی خدیوگیلانی بوده است.
خیابان ابوطالب۵۷ درجریان توسعه و مسکونیشدن زمینهای کشاورزی، سیسال قبل و بعداز الحاق این محدوده به شهر کشیده شده است. این محدوده حدوده پنجاهسال پیش، جزوی از روستا یا مزرعه نخودک بوده است.