مصطفی هروی زمانی که نوجوان بود، خانواده‌اش از روستای یدک شهرستان قوچان به محله نیزه گلشهر آمدند. آن زمان اطرافشان کمتر خانه و بیشتر کارگاه، مرغداری و زمین کشاورزی بوده است.
خیابان فرامرزعباسی ۵ معبری آموزشی است که مجموعه‌ای از مدارس و مراکز وابسته به آموزش‌وپرورش در آن قرار دارد. نام دیگر این خیابان به‌دلیل قرارداشتن مرکز آموزشی پسرانه نابینایان، «امید» است.
هسته اصلی قلعه وکیل‌آباد مربوط به حداقل یک قرن پیش است که در دوران ارباب - رعیتی دارای برج و بارو و حتی استحکامات نظامی و دفاعی بوده است و مدافعان قلعه که همان کشاورزان بودند، در آنجا سکونت داشتند.
محله نقویه از سال ۱۳۸۵ وارد بافت شهری شده و بسیاری از مجتمع‌های قدیمی و پرجمعیت منطقه ۱۲ شهرداری مشهد، را در خود جای داده است.
این گزارش درباره نخستین فرعی کنونی خیابان آیت‌الله عبادی است که روزگاری سرسبزی‌اش نقشه مشهد را رنگ می‌داده است.
خاطرات عباس رمضانی از کودکی با کوچه‌پس‌کوچه‌های شهرک شهیدباهنر گره‌خورده است. طبق گفته او آن روز‌ها اینجا پر از زمین‌های کشاورزی بود و خیابان شهیددرکی فعلی نیز تنها پنجاه خانوار داشت.
تعریف می‌کند: وقتی به این محله آمدیم، هنوز شانزده‌سال داشتم. همراه هم‌سن‌وسالانم عضو بسیج مسجد شدیم. جلوی مسجد، سنگر درست کردیم شب تا صبح کشیک می‌دادیم.