پنجتن‌۴۷؛ کوچه‌ای با هویت روستایی در دل شهر

هر‌چند دو دهه از الحاق روستای خطیب به محدوده شهری می‌گذرد، نام خطیب که در زبان محاوره اهالی، «خطیف» گفته می‌شود، هنوز از ذهن‌ها پاک نشده است. کافی است این نشانی را از شهروندان محله پنجتن جویا شوی تا به پنجتن‌۴۷ که مزین به نام شهید‌ناظم تقوی است، راهنمایی‌ات کنند.

همدلی همسایه‌ها و روابط صمیمانه میان آنها، میراثی ارزشمند از دوران روستابودن این محدوده به شمار می‌رود که حتی در یک کوچه‌گردی کوتاه نیز به چشم هر رهگذری خواهد آمد.

مسجد فاطمه‌الزهرا (س) در پنجتن ۴۷، کانون دورهمی‌های مؤمنانه و فعالیت‌های جمعی اهالی به شمار می‌رود که با گذشت سی‌سال از تأسیس نیازمند توسعه و بهسازی است، اما مشکلات مالی، مانع از اتمام این پروژه نیمه‌کاره شده است.

بافت مذهبی کوچه را می‌توان از نصب کتیبه‌ها و پرچم‌های متعدد سیاه، مزین به نام سید‌الشهدا (ع) بر سر‌در منازل فهمید. اهالی معتقدند که باید تا پایان ماه صفر، کوچه را متبرک به حضور این پرچم‌ها و کتیبه‌ها نگه دارند.

در انتهای کوچه، زمین‌های کشاورزی قرار دارد که بیشتر، گندم در آن کشت می‌شود. وجود این اراضی را می‌توان آخرین بقایا و نشانه‌های پیشینه روستایی این محدوده به شمار آورد.

آبادی این کوچه به سال‌های میانی دهه ۸۰ باز می‌گردد؛ زمانی‌که علاوه بر ساخت مسجد فاطمه الزهرا (س)، دبستان پسرانه امام هادی (ع) برای رفع نیاز‌های آموزشی این محدوده، به بهره‌برداری رسید. این سرانه آموزشی سال‌۱۴۰۱ با ساخت دبستان دخترانه امام هادی (ع)، افزایش یافت.

منبع آبی که در انتهای کوچه، در حیاط منزلی مسکونی واقع است، هر‌چند سال‌هاست کارکرد خود را از دست داده، پیش از آنکه اهالی زیر پوشش شبکه آب شهری قرار بگیرند، تأمین آب شرب را برعهده داشت.

* این گزارش یکشنبه ۲۲ تیرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۲۲ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.