هیچ‌کس از نظر این مربی قهرمان‌پرور بازنده نیست

امیرمحمد تا چشم بازکرد، یکی در خانه جلو چشمش بود که مدام تمرین می‌کرد، باشگاه می‌رفت و ورزشکار حرفه‌ای بود. برای او دیدن همین تمرین‌های برادر الگوی ورزش شد. او تا دست راست و چپش را شناخت، خودش را در باشگاه درحال تمرین ورزش رزمی هاپکیدو پیداکرد که دوست داشت با آن در جهان بدرخشد.

عشق به رشته‌های رزمی باعث شد خیلی زود راهش را پیداکند و از این شاخه به آن شاخه هم نپرد، اما رؤیای جهانی‌شدن بر دلش ماند؛ رؤیایی که بدل به تأسیس سه شعبه ورزش هاپکیدو در مشهد شد تا امیرمحمد بین شاگردان بااستعدادش، شیرینی قهرمانی جهانی را جست‌و‌جو کند. برای همین است که حالا نام آنها را با افتخار می‌آورد و می‌گوید: در ۲ ماه اخیر، چند تن از شاگردانم در رده‌های مختلف قهرمان کشور شدند و استعداد درخشیدن در جهان را هم دارند.

مطلب مرتبط قهرمانی حسن پردل در مسابقات کشوری کیوکوشین

برادری کردن در حق برادر

امیرمحمد جامی جوان است. ۲۶ سال قبل در تربت جام به دنیا آمده و ورزش او را به مشهد و محله الهیه کشانده است. خودش هم‌زمان با مدرسه پایش به باشگاه باز می‌شود. حالا با گریزی به روز‌های گذشته می‌گوید: درمیان فامیل ورزشکار کم نداشتیم. از همه مهم‌تر برادرم، یاسر تکواندوکار بود و همیشه در خانه از بچگی مرا به ورزش و تمرین می‌گرفت.

برای ورزش حرفه‌ای هم خودش سال ۱۳۸۶ نامم را در باشگاه نوشت و دوستش را گذاشت بالاسرم به عنوان مربی. چون به رشته‌های رزمی علاقه‌مند بودم، برادرم پیشنهاد انتخاب رشته هاپکیدو (دفاع شخصی) را داد و من هم پذیرفتم. بعد‌از مدتی تمرین هم متوجه شدم شیفته این ورزش هستم.

۵ سال پشت سر هم عنوان‌داری کشوری

امیرمحمد در رؤیای درخشیدن در جهان که از کودکی در هاپکیدو با خودش به‌همراه داشت، هر‌روز تا سه‌شیفت دوساعته تمرین می‌کرد؛ خودش می‌گوید: امروز بچه‌ها طاقت آن نوع تمرین‌ها راندارند و تا نوبت‌های تمرین طولانی می‌شود، از خستگی‌شان می‌گویند. اما روز‌هایی بود که من خودم را وقت و بی‌وقت به باشگاه می‌رساندم و سخت تمرین می‌کردم. نتیجه این همه تمرین هم، پنج‌سال عنوان‌داری پشت سرهم در کشور بود.

او سال ۱۳۸۹ که برای اولین بار عازم مسابقات کشوری می‌شود روی سکوی نخست می‌ایستد. این قهرمانی در سال ۱۳۹۰ با شکست همه حریفان در کشور برای او تکرار می‌شود. در سال ۱۳۹۱ هم عنوان دومی را در کشور از آن خود می‌کند و سال ۱۳۹۲ روی سکوی سوم کشور می‌ایستد. او سال ۱۳۹۳ در آخرین دوری که راهی مسابقات کشوری شد با شکست حریفی از مازندران که سابقه قهرمانی جهان داشت، به عنوان اولی رسید و قهرمان کشور شد.

خیلی‌وقت‌ها خودم را وقت و بی‌وقت به باشگاه می‌رساندم و سخت تمرین می‌کردم و پنج‌سال عنوان‌داری پشت سرهم کشور را کسب کردم

جامی با کسب همه این عنوان‌ها امتیاز شرکت در مسابقات آسیایی و بعد از آن جهانی را هم داشت و برای آن هم تلاش کرد، اما، چون از طرف هیئت حمایت مالی نشد و هزینه زیاد اعزام به مسابقات بین‌المللی برعهده خودشان بود، هیچ‌وقت نتوانست در رسیدن به رؤیای کودکی‌اش، خودش را در زمین مسابقات بین‌المللی محک بزند.

جلسات رایگان کشف استعداد

امیرمحمد جامی از یک‌جایی به بعد تصمیم گرفت برود دنبال کشف استعداد و پرورش رزمی‌کار حرفه‌ای. سال ۱۳۹۸ اولین دوره مربیگری را با همین قول به خودش شروع کرد. حالا در سه شعبه او پسر‌ها ابتدا به‌رایگان در چند جلسه تمرینی استعدادیابی می‌شوند.

او می‌گوید: قانونی برای خودم گذاشتم؛ اینکه قبل از ثبت‌نام و گرفتن وجه از کسی، در سه جلسه به‌رایگان با او تمرین می‌کنم. در همین مدت، متوجه استعداد او می‌شوم و اگر در رشته‌های رزمی استعداد داشته باشد، ثبت‌نامش می‌کنم. شاید برای خیلی از مربی‌ها وجود استعداد در فرد مهم نباشد و همه را ثبت نام کنند، اما برای من مهم است که خانواده بیهوده، خرج نکند. از طرف دیگر، گاهی فرد برای ورزشی وقت می‌گذارد که استعدادش را ندارد و این هدر‌رفتن انرژی و زمان اوست. برای همین قائل به استعدادیابی هستم و الان همه ۱۸۰ شاگردم طبق همین قانون جذب شده‌اند.

او در پاسخ به اینکه چرا برای استعدادیابی هزینه نمی‌گیرد، از عشقش به این ورزش می‌گوید و تأکید می‌کند که برایش در این ورزش، همه چیز پول نیست و دوست دارد بهترین‌ها مسیر رشد را پیدا کنند.

قهرمانی دل‌نشین شاگرد

امیرمحمد جامی دبیر سبک هاپکیدو ITH استان هم هست و در چهارسال اخیر که خودش تیمی دارد و آن را عازم مسابقات کشوری می‌کند، همیشه شاگردانش با مدال برمی‌گردند.

او با بیان اینکه سال‌هاست تیم استان خراسان‌رضوی در این ورزش اول کشور است، از استعداد شاگردانش به‌ویژه آنها که از حاشیه شهر می‌آیند، می‌گوید و چنین تعریف می‌کند: در خیابان عصمتیه ۹، پیامبر اعظم ۵۳ و منزل‌آباد، این ورزش را در باشگاه به پسر‌ها آموزش می‌دهم.

شاید باورتان نشود که بگویم چقدر استعداد بین آنهاست. به‌عنوان مثال امیرحسین مشایی رزمی‌کاری است که دوسال پیاپی در مسابقات کشوری شرکت کرد و مقام نیاورد. اما هیچ وقت ناامید نشد و هربار بیشتر تلاش کرد. امسال آن‌قدر سخت تمرین کرد که موفق شد مقام نخست کشوری را از آن خود کند.

مهدی برهانی، یکی دیگر از اهالی عصمتیه، امسال برای اولین‌بار راهی مسابقات کشوری شد و در سکوی دوم ایستاد. شاگرد دیگرم، محمد هاجری که کاپیتان تیم هست، امسال هم توانست قهرمانی‌اش را در کشور تکرار و رتبه اول را از آن خود کند.

به گفته او قهرمانی شاگردانش در کشور که متأسفانه با آورده مالی برای ورزشکار نیز همراه نیست و باید خود ورزشکار هزینه ثبت نام و رفت‌وآمد را بدهد، برای او مثل قهرمانی خودش دل‌نشین است.

اگر مشکلی داشته باشیم، حرف دلمان را گوش می‌کند و اگر کمکی از دستش بربیاید هیچ‌وقت کوتاهی نمی‌کند

بیشتر دوست هستیم تا استاد و شاگرد

محمد هاجری یکی از شاگردان قدیمی جامی است که امسال کاپیتانی تیم او را برعهده داشت و قهرمان کشور شد. او معتقد است جامی بیشتر از یک استاد ورزش برای آنهاست و دوستی است که بخشی از خانواده او نیز محسوب می‌شود.

او می‌گوید: برای استاد‌جامی، استعداد هریک از ما اهمیت دارد. حتی به بچه‌ای که در مسابقات باخته، نگاه بازنده را ندارد و همه تلاشش را به کار می‌برد تا او هم طعم قهرمانی را بچشد. از همه مهم‌تر در کنار تک تک ماست. اگر مشکلی داشته باشیم، حرف دلمان را گوش می‌کند و اگر کمکی از دستش بربیاید، چه مالی چه معنوی، هیچ‌وقت کوتاهی نمی‌کند.

او یکی از کار‌های جالب استاد جامی را تمرین بچه‌ها در هوای آزاد پارک عنوان می‌کند و می‌گوید: وقت‌هایی که هوا خوب است، استاد برای ورزش هوازی، ما را به پارک نزدیک باشگاه در عصمتیه می‌برد. جالب اینکه خیلی از پسر‌ها که بیکار داخل پارک نشسته‌اند، با دیدن تمرین ما به ورزش علاقه‌مند می‌شوند و تاکنون کلی از همان‌ها با این روش جذب باشگاه شده‌اند.

درس بزرگ استاد، پشتکار و صبوری است

مهدی برهانی، دیگر شاگرد جامی است که امسال موفق شد در مسابقات کشوری روی سکوی دوم بایستد.

او از استاد جامی به‌عنوان یک مربی صبور و مهربان یاد می‌کند و می‌گوید: ورزش رزمی در ظاهر خشن است، اما حرف استاد به ما همیشه این است که نباید از این ورزش در راه اشتباه استفاده کنیم. همیشه تأکید می‌کند هاپکیدو برای این است که آمادگی جسمانی بهتر شود و جلو آسیب را بگیریم، نه اینکه بخواهیم با تسلط به این ورزش، به کسی آسیب بزنیم.

از طرف دیگر، استاد درعین‌حال که برای ورزش و ارتقای ما زحمت زیادی می‌کشد و الگوی ورزشی ماست، الگوی اخلاق هم است و به شدت پشتکار دارد.

* این گزارش پنج‌شنبه ۳ مهرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۰ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.