هر دو ورزشکار هستند و مدالهای بسیاری در رشتههای مختلف رزمی (جودو، کاراته و کونگفو) بهدست آوردهاند. بعد از شروع به ورزش از طریق یک برنامه ورزشی مشترک با یکدیگر آشنا میشوند و در مقام شاگرد و استاد اطلاعات و هنرهای خود را کاملتر و بهتر میکنند.
بعد از مدتی با همدیگر ازدواج میکنند و با تلاش و همکاری یکدیگر قهرمانیهای متعدد در رشتههای رزمی و سکوهای افتخار ورزش کشور و مسابقات بینالمللی را فتح میکنند. در طول سالها حضور در ورزش و مربیگری شاگردان بسیاری تربیت کرده و شاهد قهرمانی و افتخارآفرینی آنها نیز بودهاند.
زهرا هدایتپور و علیرضا شریعتی ملکآباد، در آخرین افتخارآفرینی ورزشی خود با شرکت در مسابقات بینالمللی اوراسیا رشته ورزشی (مویتای) مقام قهرمانی فردی و گروهی این مسابقات را به دست آورده و به میهن بازمیگردند.
علیرضا شریعتی ملکآباد، متولد سال ۱۳۵۸ است. او از همان کودکی به ورزش رزمی علاقهمند بود و با وجود مخالفت پدر و مادر به شرط خوب درس خواندن، ورزشکردن را شروع میکند. شریعتی در توضیح این مطلب میگوید: از ۹ سالگی ورزش رزمی را شروع کردم، البته پدرم با ورزشکردن من به این دلیل که باعث غفلت و ضعیفشدن درسهایم میشود مخالف بود و با این شرط که نمرههایم عالی و ۲۰ باشد، اجازه ورزشکردن را داد.
شروع فعالیت ورزشیام با رشته رزمی (ای کی دو) بود. چون پدرم کارمند اداره برق بود، ورزش را از باشگاه برق که تنها باشگاه منطقه بود، شروع کردم. اولین استادم استاد احمد دلیر بود. در سایه حمایتهای او پیشرفت خوبی داشتم و بعد از مدتی به رشته کونگفو وارد شدم، بعد از کسب مهارت در این رشته فعالیت در رشته کونگ فو و بوکس را زیر نظر استاد اکبر صادقی شروع کردم.
به دلیل شدت علاقه و پشتکار زیادی که داشتم به هرکدام از این رشتههای رزمی که وارد شدم، رتبه برتر را به دست میآوردم، البته در کنار آن درسم را نیز بهخوبی میخواندم، چون اگر درسم ضعیف میشد، پدرم اجازه ورزشکردن را به من نمیداد.
قهرمان مویتای در مسابقات جهانی اوراسیا، معتقد است: در ورزشهای رزمی احتمال مصدومیت، شکستگی و ضربخوردگی طرفین بسیار زیاد است و پدر من با این موضوع کنار نمیآمد. او به من گفته بود اگر در تمرینات ورزشی دچار آسیبدیدگی بشوم باید ورزش را کنار بگذارم.
در یکی از تمرینات ورزشی، دو تا از دندههایم دچار آسیبدیدگی و شکستگی شد، بهطوری که تا مدتها دچار درد شدید بودم و شب تا صبح از درد به خودم میپیچیدم، اما به خاطر عشقی که به ورزش داشتم، این درد را تحمل کردم و خانوادهام چیزی نفهمیدند، چون اگر پدرم میفهمید باید ورزش را کنار میگذاشتم.
علیرضای نوجوان در ۱۲ سالگی اولین حضور در مسابقات (استانی) را تجربه میکند و بعد از آن در بسیاری از مسابقات رزمی که در داخل کشور برگزار شد، شرکت کرده و ۱۱ دوره قهرمانی کشور را به دست میآورد. قهرمان رشتههای رزمی ساکن در الهیه در توضیح این مطلب میگوید: در ۱۲ سالگی سابقه اولین حضور در مسابقات استانی کونگفو را تجربه کردم.
در این مسابقات رتبه سوم استان را به دست آوردم، برای اولین تجربه بد نبود، اما هنوز آمادگی کامل را نداشتم. ۳ سال دیگر را با تمرینات سخت و طاقتفرسا گذراندم و در ۱۵ سالگی برای دومینبار، آماده حضور در مسابقات کشوری شدم، اما اینبار با ناکاوتکردن حریفان رتبه اول مسابقات سانشو (ساندای) و مسابقات کیوکشین کشور را کسب کردم.
بعد از آن به خدمت سربازی رفتم و بعد از سربازی در دانشگاه قبول شدم. در این زمان در کنار ورزش به مربیگری روی آوردم و با تشکیل گروهی از شاگردان بااستعداد و ممتاز به تعلیم و تربیت آنها پرداخته و در طول ۵ یا ۶ سال حضور در مسابقات مختلف علاوهبر قهرمانیهای استانی، قهرمانی مسابقات رزمی کشور را به دست آوردیم. در این مسابقات گروه ما با کسب ۱۱ مدال طلای قهرمانی مسابقات کشور بهعنوان پرافتخارترین تیم مسابقات رزمی (کونگفو، جودو، ووشو) کشور شناخته شد.
علیرضا شریعتی در سال ۲۰۰۳ در مسابقات جهانی کونگفو با نام جام گفتوگوی تمدنها که برای اولینبار در ایران برگزار میشد شرکت کرده و قهرمانی مسابقات را کسب میکند. علیرضا درباره کم و کیف و نحوه برگزاری این جام میگوید: این مسابقات بهطور بینالمللی و در ورزشگاه آزادی، با حضور ۴۲ کشور از جمله کشورهای فرانسه، آمریکا، یوگسلاوی و... برگزار شد.
با وجودی که سطح این مسابقات خیلی بالا بود و قهرمانان معروف بسیاری حضور داشتند، در رشته مبارزات آزاد و هنرهای فردی شرکت کردم و رتبه برتر را به دست آوردم. درست بعد از قهرمانی در این مسابقات بود که مربیگری تیم ملی جوانان کونگفو ایران به من پیشنهاد شد و من با افتخار این سمت را پذیرفتم.
علیرضا که دیگر یک چهره شناختهشده در عرصه مسابقات رزمی کشور است، در سالی که مربیگری تیم ملی را میپذیرد مورد تقدیر شهردار وقت مشهد قرار میگیرد. وی در این زمینه میگوید: در همان سالها عنوان جوان برتر کشور و شهروند نمونه شهر مشهد را به دست آوردم و ازسوی شهردار وقت مشهد مورد تقدیر قرار گرفتم.
در همین سال مدالها و جام قهرمانی جهان را که بهتازگی به دست آورده بودم به موزه آستان قدس تقدیم کرده و بعد از آن با خودم عهدکردم که اگر امام رضا (ع) در مسابقات مختلف مرا یاری کند، مدالهای به دست آورده در مسابقات بعدی را نیز به موزه امام رضا (ع) هدیه میکنم، خوشبختانه بعد از آن سال موفقیتهای بسیاری را کسب کردم و همه این موفقیتها را مدیون عنایات امام رضا (ع) میدانم.
علیرضا شریعتی ملکآباد بعد از چند سال دوری از گود مبارزات و عرصههای ورزشی، در حدود ۴۰ سالگی با حضور در مسابقات جهانی (مویتای) مقام اول تیمی و فردی این مسابقات را به دست میآورد. قهرمان رزمی کشور در توضیح این مطلب میگوید: با بالا رفتن سن، چندسالی بود که حضور در مسابقات ورزشی را کنار گذاشته بودم و فقط به مربیگری میپرداختم، اما سرانجام بعد از ۱۵ سال دوری از مسابقات ورزشی تصمیم گرفتم دوباره در مسابقات شرکت کنم و در سال ۱۳۹۷ در مسابقات جهانی تورنمنت اوراسیا که در باکو آذربایجان برگزار میشد، شرکت کردم.
بعد از سالها دوری از مسابقات، احتیاج به آمادهسازی جسمانی داشتم، پس در اولین قدم و برای آمادگی بیشتر تمرینات ورزشی سخت و طاقتفرسایی را شروع کردم و با کم کردن ۱۲ تا ۱۶ کیلوگرم از وزنم دوباره به وضعیت ایدهآل خودم رسیدم، البته در همان زمان مربیگری تیمی را که قرار بود در مسابقات شرکت کند نیز بر عهده داشتم و تمرینات گروهی با اعضای تیم را نیز بهطور شبانهروزی انجام میدادم.
سرانجام با انجام هماهنگیها، تیم ما به همراه دو تیم دیگر برای بازی در این مسابقات روانه باکوی آذربایجان شدند، اما در آنجا دو تیمی که به همراه ما آمده بودند، بهدلیل تکمیلنبودن تعداد رزمیکاران از شرکت در مسابقات محروم شدند و ما بهعنوان تنها تیم ایران جواز حضور در این مسابقات را به دست آوردیم. با این اتفاق، شرایط کار و مبارزه بسیار سخت شد و ما بهعنوان تنها نماینده کشور نباید شکست میخوردیم.
با توکل به خدا و امام رضا (ع) مسابقات را شروع کردیم. مسابقات در سطح بسیار خوبی انجام میشد و کشورهای قدرتمندی نظیر گرجستان، روسیه، آمریکا، یوگسلاوی و چندین و چند کشور صاحبنام و عنواندار در عرصه مسابقات رزمی در این جام حضور داشتند. با وجود سطح بالای مسابقات همه اعضای تیم توانستند رقبای خود را شکست بدهند و تیم ما با کسب ۱۰ مدال طلا و یکنقره، در بخش تیمی و فردی موفق به کسب رتبه برتر این مسابقات شد.
قهرمان مسابقات رزمی اوراسیا از ناداوری و زیر پا گذاشتن مقررات در این مسابقات گلایه کرده و میگوید: در این مسابقات حقکشیهای زیادی انجام شد. زمانی که برای مسابقه با حریف آذربایجانی (میزبان مسابقات) وارد میدان مسابقه شدم، با وجودی که قانون این است که دو حریف باید هموزن باشند، حریف آذربایجانی که حداقل ۱۵ سال از من جوانتر و ۱۷ کیلوگرم سنگینتر بود مبارزه ناجوانمردانهای شروع شد.
با این حال من توانستم با یک فن مخصوص او را شکست داده و رتبه برتر و مدال طلای این وزن را به دست آورم. اعضای تیم نیز که شاگردانم بودند با موفقیت در برابر حریفان رتبه برتر تیمی را به دست آوردند و تیم ما به عنوان برترین تیم این مسابقات با موفقیت کامل به میهن بازگشت.
علیرضا شریعتی، فقط با اتکا به تلاشهای خود و حمایتهای برخی دوستان و بدون حمایتهای دولتی و سازمانی موفقیتهای ورزشی و جهانی خود را کسب کرده است. قهرمان کونگفو اوراسیا با تأکید بر این موضوع میگوید: تمامی قهرمانیها و مقاماتی را که به دست آوردهام، فقط با تلاش و پییگری خودم بوده است و هیچ سازمان دولتی تاکنون حتی به اندازه یک هزار تومانی از ما حمایت نکرده است، مسئولان قولهای زیادی دادند، اما عمل نکردند.
بعد از قهرمانی در مسابقات جهانی (۲۰۰۳ تهران) مسئولان قول خانه، ماشین و حقوق مادامالعمر دادند، اما به هیچ کدام از آنها عمل نکردند. در همین مسابقات جهانی تورنمنت اوراسیا که در سال ۱۳۹۷ برگزار شد، وقتی به سازمان ورزش و جوانان مراجعه کردم و از آنها تقاضای کمک و یاری برای فرستادن تیم به باکوی آذربایجان را داشتم، هیچ کمکی نکردند و اگر حمایتهای مالی آقای غلامی، مدیریت گالری پامچال و حمایتهای خانم محمدیمنش نبود به طور قطع نمیتوانستیم با نام ایران در این مسابقات شرکت کنیم.
خوشبختانه با حمایت این دوستان ما در این مسابقات مهم و جهانی شرکت کرده و با کسب رتبه برتر تیمی و فردی به کشور بازگشتیم. با وجود همه بیتفاوتیها و کارشکنیها، این تیم را تشکیل داده و تاکنون نیز از این تیم حمایت کردهام و برای افتخارآفرینی بیشتر این تیم برای کشور و شهرم مشهد، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهم کرد.
زهرا هدایتپور، متولدسال ۱۳۶۳ است، او نیز در نوجوانی به ورزشهای رزمی علاقهمند و با پیشرفت سریع خود توانست بهعنوان یکی از ۱۰ ورزشکار برتر استان انتخاب شود. هدایتپور در این باره میگوید: علاقه به ورزشهای رزمی در خانواده ما ارثی است، برادرانم جودوکار هستند و برادرم (علی هدایتپور) به عنوان یکی از ورزشکاران حرفهای در رشته جودو مطرح است.
من نیز از ۱۴ سالگی با رشته تکواندو ورزش را شروع کردم و با سرعت مراحل پیشرفت در این رشته را طیکردم و با شرکت در مسابقات مختلف تکواندو استان، مقامهای برتر این رشته ورزشی در استان را کسب کردم. بعد از مدتی علیرضا شریعتی ملکآباد (همسرم) برای اجرا و گسترش سبک جدیدی از کونگفو به نام «کونگفو تایفینگ» در شهر مشهد به دنبال ۱۰ رزمیکار برتر با کمربند مشکی میگشت تا این فن را به آنها آموزش دهد.
سازمان تربیتبدنی نیز ۱۰ نفر از جمله بنده را به وی معرفی کرد و از این زمان بود که وارد رشته کونگفو تایفینگ شده و با استاد شریعتی شروع به کار کردم و تا دان ۴ پیش رفتم. بعد از کسب چند دوره قهرمانی استان، در سال ۱۳۸۰ مسئولیت کونگفو تایفینگ استان را برعهده گرفتم و در مدت ۶ سال حضور در مسابقات قهرمانی کشور، موفق به کسب ۱۰ رتبه قهرمانی کشوری در رشته کونگفو شدم.
همسرم ناامید نشد و ۱۴ مرتبه به خواستگاری من آمد تا اینکه سرانجام توانست جواب مثبت پدرم را بگیرد
زهرا هدایتپور بعد از آشنایی با علیرضا شریعتی، با وی ازدواج میکند و بعد از آن تحت مربیگری او با دنیای حرفهای ورزش آشنا شده و در کنار او مقامها و رتبههای ورزشی خود را به دست میآورد. هدایتپور در ادامه میگوید: ازدواج با همسرم یکی از بزرگترین شانسهای زندگی ورزشی من بوده است، تمام پیشرفتم را مدیون همسرم هستم.
سال ۱۳۸۰ که بهعنوان شاگرد رشته کونگفو تایفینگ تحت تعلیم و آموزش استاد شریعتی (همسرم) قرار گرفتم، تازه متوجه شدم که ورزش حرفهای و قهرمان حرفهایشدن یعنی چه، همین موضوع انگیزهام را برای تمرینات بیشتر کرد و بهعنوان یکی از بهترین شاگردهای کلاسهای ورزشی وی شناخته شدم.
به تدریج این رابطه استاد و شاگردی به علاقه و دوستداشتن متقابل تبدیل شد و او برای خواستگاری به خانه ما آمد، اما پدرم به این دلیل که سن و سال دخترم کم است و او هنوز باید درس بخواند با ازدواج ما مخالفت کرد، اما همسرم ناامید نشد و ۱۴ مرتبه به خواستگاری من آمد تا اینکه سرانجام توانست جواب مثبت پدرم را بگیرد، سرانجام ما بعد از دو سال با یکدیگر ازدواج کردیم.
قهرمان بانوان کشور در رشته کونگفو تایفینگ معتقد است وقتی یک زوج ورزشکار در کنار هم باشند، قادرند برای رسیدن به قهرمانی کمک حال هم باشند. وی ادامه داد: ازدواج از لحاظ ورزش و پیشرفت برای هر دو ما خیلی مؤثر بود، اول از همه اینکه یک زوج ورزشکار همدیگر را بهتر درک میکنند.
نگاه هر دو به ورزش یک نگاه حرفهای است و از لحاظ تغذیه، استراحت و فشارهای عصبی و ورزشی که ممکن است به وجود آید با هم هماهنگی بیشتری دارند. ما هر دو بهعنوان حریف تمرینی یکدیگر ساعات طولانی را به ورزش و تمرین میگذراندیم و، چون هدف مشترکی داشتیم احساس خستگی و ناراحتی نداشتیم. به همراه همسرم تیمی را تشکیل دادیم و با تمرینهای سخت و آمادهسازی توانستیم ۱۰ دوره قهرمانی مسابقات هنرهای رزمی کشور را به دست آوریم.
زهرا هدایتپور از خاطرات خوش قهرمانی مسابقات جام باشگاههای جهان میگوید: درسال ۱۳۸۴ در مسابقات جام باشگاههای جهان که در ایران و در شهرستان زنجان برگزار شد شرکت کردیم. در این مسابقات کشورهای افغانستان، پاکستان، آذربایجان و روسیه حضور داشتند.
در این مسابقات با ناک اوتکردن دو نفر از حریفان و شکست حریف پاکستانیام رتبه برتر این مسابقات را به دست آوردم. مثل همیشه همسرم بهعنوان مربی، یاور و شریک زندگی من، در این مسابقات مرا یاری کرد. همه قهرمانیهای زندگی خود را مدیون قهرمان زندگی خودم هستم و از او سپاسگزارم.
نیرهسادات اکبرسادات و آناهیتا جهانی، دو تن از مدالآوران مسابقات جهانی مویتای در کشور باکو، از جمله شاگردان پرورشیافته ازسوی این زوج قهرمان جهان هستند. نیرهسادات اکبرسادات و آناهیتا جهانی خود را برای شرکت در مسابقات جهانی آماده میکنند.
این دو قهرمان خود را مدیون استادان خود دانسته و میگویند: درطول دو سالی که پا به عرصه ورزشهای رزمی (ووشو، جودو، کونگفو) گذاشتهایم، با تمرینات و حمایتهای دلسوزانه مربیان خود، مقامهای استانی و کشوری درخور توجهی به دست آوردهایم، آنها برای حضور ما در همین مسابقات تورنمنت اوراسیا (باکو) تلاشهای زیادی انجام داده و با وجود مشکلات مالی و فنی فراوان سرانجام نفرات تیم را تکمیل و تیم ما بهعنوان تنها تیم و نماینده ایران موفق به شرکت در این مسابقات شد. این افتخار بزرگی است که نصیب ما شده است. ما نیز موفقیت خود را مدیون استادان خود هستیم و برای حضور در مسابقات جهانی و المپیک تحت مربیگری خانم هدایتپور و آقای شریعتی تلاش خواهیم کرد.
* این گزارش پنج شنبه، ۲ اسفند ۹۷ در شماره ۲۷۱ شهرآرامحله منطقه ۱۲ چاپ شده است.