آیناز فرامرزی هفت سال از زندگی خود را با کبدی نفس کشیده و چهار سال است که به صورت حرفهای و با تمام وجود برای این رشته جنگیده و افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی را کسب کرده و در بین بهترینهای آسیا جای گرفته است.
خدیجه عزیزی سالها با معلولیت جسمی زندگی کرده و اوقات فراغتش با ورزش پُر شده است آنهم نه آماتور بلکه حرفهای. او همیشه در سطوح بالای قهرمانی کشور حضور داشته است یا در رتبه نخست ایستاده یا دوم.
مریم عنایی از سال۸۲ وارد عرصه مربیگری والیبال شد سال۹۰ در داوری به رتبه درجه ۲ رسید. او که در کارنامهاش داوری مسابقات آسیایی والیبال نشسته را نیز دارد پس از طی دوران سخت مبارزه با سرطان، سوم شهریور سال ۱۴۰۳ دارفانی را وداع گفت.
ملیحه قرچه قهرمان رشته دوومیدانی است. او سال ۹۰ عنوان اول منطقه ۱۲ و مقام دوم مسابقات دوومیدانی بانوان مشهد را به دست آورده است.
این نوجوان محله اروند توانسته است در نخستین حضورش در مسابقات استانی کونگفو، ۳ مدال طلا بگیرد. او موفقیتش را نتیجه تمرینهای منظم، حمایت خانواده و حضور مربی دلسوزی میداند که همیشه کنارش بوده.
فاطمه سلیمانی مربیگری را از محله اروند آغاز کرد و امروز شاگردانش پای ثابت جشنوارهها و مسابقات استانی هستند.
حوریه شهیدیزاده، هنوز در ۷۹ سالگی پابهپای جوانترها ورزش میکند و بسیاری از قلههای مرتفع ایران و جهان را فتح کرده است.