ناصر قفلی، مردی سخاوتمند و بنیان‌گذار هشتاد‌مدرسه که بلد بود چگونه باید با آجر، آینده ساخت، سوم خردادماه ۱۴۰۴ از میان ما رفت. او حالا با میراثش در گوشه‌گوشه ایران نفس می‌کشد، زنده است.
مشهدی‌ها، منطقه ۱۲ را با نام «الهیه» می‌شناسند، محله‌ای نوپا و مهندسی‌ساز که کوچه‌های عریض و ساختمان‌های شیک و نورانی‌اش دلیل اقبال زیاد مشهدی‌ها به آن بوده است. وجه تسمیه محله الهیه برگرفته از نام یکی از محلات پایتخت بوده و ساخت‌وساز در آن از اواسط دهه ۸۰ کلید خورده و در سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشته است.
باران بهنام در مقطع دکترای مدیریت استراتژیک خوانده و حالا هم سالن‌دار است و هم استاد دانشگاه و تأکید دارد تحصیلاتش، در عمل کمک کرده است در بازار کار موفق شود و بعد از سال‌ها به سمت کارآفرینی رو بیاورد.
مجموعه ورزشی محله الهیه ، پاتوقی است برای زنان ورزشکار و ورزش‌دوست که تا همین چندسال پیش زمین خالی بود و برای اهالی آفت شده بود.
مادر یگانه حیدری اولین کسی بود که پی برد دخترش حافظه‌ای عجیب و استعدادی فراوان در حفظ‌کردن دارد. او حالا حافظ کل قرآن است و با همین سن کم چندین مقام استانی و کشوری را در کارنامه قرآنی خود ثبت کرده است.
اوایل دهه ۸۰ که مجتمع مسکونی سلحشوران ساخته شد، معبر محمدیه ۲۰ هم به عنوان یکی از راه‌های ارتباطی این مجتمع شکل گرفت، اما به‌مرور زمان با وجود آسفالت معبر، اکثر زمین‌های خالی حاشیه مسیر همین طور بایر ماند.
در الهیه ۶ اهالی با کمی مکث همسایه مورداعتمادشان را به ما معرفی می‌کنند، آن هم به این دلیل که نمی‌دانند از میان این همه همسایه خوب، نام کدام را ببرند. اینجا همسایه‌ها همه همدل هستند.
کوچه شهید‌تقی‌زاده ۹، معبری فرعی در محله الهیه است که تا بولوار اقدسیه امتداد دارد. زمانی‌که الهیه شباهتی به چهره امروزی‌اش نداشت، مجتمع‌های قدیمی با آجر‌های سفالی در دو طرف این معبر بنا شد و اولین ساکنان الهیه به اینجا آمدند.