صبا صفری می‌گوید: یکی از معلمانمان می‌گفت هرچه به ذهنمان می‌رسد، نقاش ی کنیم. من هم هرچیزی را که دوست داشتم، می‌کشیدم.
اسمر شجاعان، ساکن محله اقبال، میان زنان کارتن‌‌خواب می‌رود و نه فقط با شعرها که با مهربانی‌هایش آنان را به زندگی امیدوار می‌کتد.
نجمه شجری بهروز نقاش جوان حاشیه شهر برای شادی و بازی کودکان هم محله‌اش روی زمین کوچه نقاش ی کشیده است.
فرهنگ فانی یزدی می‌گوید: در تمام دوره تحصیل با انگیزه فرار از گوشه‌نشینی و به امید ماندن در اجتماع و بین مردم درس خواندم و سعی کردم بهترین باشم.
الهام جهانگیری می‌گوید: تولید رنگ‌های طبیعی سخت است، اما زیاد پیش آمده که من از زردچوبه، پوست گردو، پوست انار و بلوط به ترکیب رنگی جدیدی رسیده‌ام.
چناری همه‌چیز را، همه‌کس را، همه‌جا را سوژه می‌بیند و همان‌طورکه خودش می‌گوید، چشم‌هایش مثل عقاب است. پرواز می‌کند و همه آنچه را که همان‌لحظه در خیابان می‌بیند، جمع می‌کند روی بومش.
استاد غلامحسین برزگر در ۲۷ تیر ۱۳۹۸ چشم از دنیا فروبست و در جوار آرامگاه حکیم فردوسی در مقبره الشعرای توس به خاک سپرده شد.