عبدالحسین حسین‌زاده و امیر واحدیان، یکی فیروزه‌تراش است و دیگری عقیق‌تراش. آن‌ها می‌گویند: سنگ و نقره که گران شود، کار ما هم کساد است. مردم هم نگاه سنتی‌شان را کم‌کم از دست می‌دهند.
محله طلاب اواخر دهه۴۰ با افزایش جمعیت طلاب دینی در مشهد، آیت‌الله فقیه سبزواری برای اسکان طلبه‌ها از آستان قدس درخواست زمین کرد. مسئولان آستان قدس نیز مزرعه محراب‌خان همراه با مزارع اطراف را در قالب یک پلاک به ثبت رساندند و به طلاب مشهد اجاره دادند. از آن زمان این محله به کوی طلاب معروف شد.
امین حسینیان در طول بیش‌از یک دهه حضور در مسابقات بین‌المللی، نزدیک به بیست‌عنوان قهرمانی را از آنِ خود کرد و حالا تجربه سال‌های قهرمانی خود را به نسل تازه رزمی‌کاران منتقل می‌کند.
«سروستان» یکی از گروه‌های سرود موفق کشوری است که بچه محل‌های ما آن را در دبیرستان آیت‌الله کاشانی طلاب در سال۷۶ تاسیس کردند. آن‌ها در ۱۵سال فعالیتش توانسته‌اند ۱۹عنوان برگزیده کشوری را کسب کنند.
حاج محمد حسین‌قنبری از همان ۴۰ سال پیش که نخستین نانوایی تنوری‌اش را در محله طلاب مشهد راه انداخت هنوز محکم، قوی و با اراده است.
هادی رضایی، جوان محله طلاب شاعری است که این روزها بیشتر شعر سپید می‌سراید چون اعتقاد دارد محدود نبودن شعر نیمایی و سپید، دست شاعر را برای بیان حرف‌هایش باز می‌گذارد.
مسجد شمس‌الشموس یک بنای ۵۰۰ مترمربعی است که ۳۰۰متر آن زیر بناست و با اینکه برخی از کاشیکاریهایش مرمت شده است ولی هنوز همان بنای اولیه‌اش را حفظ کرده و تجدیدبنا نشده است.
سیدرضا هاشمی قدیمی‌ترین پارچه‌فروش بولوار شهید مفتح است. او درسال ۱۳۳۰ اولین پارچه‌فروشی محله طلاب مشهد را افتتاح کرد و هنوز هم بعد از گذشت ۵۰ سال و در ۸۰ سالگی به فروش پارچه مشغول است.