سیدمحمد ایوبی و هادی امینی‌مقدم ۲ جوان از اهالی محله پورسینا باوجود تمام محدودیت‌ها و نبود امکانات، قهرمانان مدال‌آور زیادی را در محله پورسینا پرورش داده‌اند.
محله‌ای که اکنون پورسینا نام دارد، در دوره ناصرالدین‌شاه مزرعه‌ای بوده به نام «بازه شخ»، به معنای «دره‌ای که دارای خاک سفت» است. این نام بعد‌ها به «بازه شیخ» و از حدود صد سال پیش نیز به نام «هدایت‌آباد» معروف شد. بیشترین کاربری اراضی محله پورسینا، مسکونی و فضای سبز است.
داستان زندگی کارگران کارگاه زنجیربافی خیابان پورسینا شبیه همین حلقه‌های کوچک زنجیر به هم وصل شده و گره خورده است.
امیر یارحسن‌آبادی، کاسب محله خوش‌سیما، هرسال برای نشان‌دادن ارادتش به ائمه (ع) لباس‌های زائران اربعین را رایگان می‌شوید و اتو می‌کشد.
پورسینای۱۷ بین برخی اهالی محله به‌علت قرار‌گرفتن سه کارگاه زنجیرسازی به «کوچه زنجیرسازها» شهرت دارد.
خاطرات اهالی محله پورسینا را که مرور کنی، جایی بالاخره به مسجد جامع محله می‌رسی. مسجدی که تنها محلی برای برگزاری نماز نیست و نقش پررنگی در زندگی اهالی دارد.
۸نفر از اعضای خانوادۀ شه‌بخش دچار بیماری چشمی هستند که آن‌ها را در دهۀ چهارم زندگی شان نابینا می‌کند.
برخی اهالی کوچه‌های پورسینا و شهرک شهید رجایی ملازهرا را به خوبی می‌شناسند. کمتر کسی را می‌توان یافت که پیش او قرآن نیاموخته باشد.