حسین مرادی میگوید: بیشتر دانشآموزان، امکان شرکت در کلاسهای آموزشی یا جبرانی را ندارند؛ چون پرداخت هزینه این کلاسها از توان بیشتر خانوادهها خارج است.
محلهای که اکنون پورسینا نام دارد، در دوره ناصرالدینشاه مزرعهای بوده به نام «بازه شخ»، به معنای «درهای که دارای خاک سفت» است. این نام بعدها به «بازه شیخ» و از حدود صد سال پیش نیز به نام «هدایتآباد» معروف شد. بیشترین کاربری اراضی محله پورسینا، مسکونی و فضای سبز است.

محمدعلی غلامزادگانشرق که در بوستانهای مشهد به «آقای غلامی» مشهور است، هفتهای یک یا دو روز با دوچرخه به بوستان بسیج میرود، اما بقیه روزها در بوستان نصرت که نزدیک خانهاش است، ورزش میکند.
مهمترین تمایز این مدرسه در «آموزش زندگی» است. هدف ما فقط پرورش دانشآموزان نخبه نیست؛ بچهها اینجا روش زیستن را یاد میگیرند.
روایتی از زندگی بیبی فاطمه سیدی که با حمایت اهالی، کسبوکار خودش را در خیابان پورسینا راه انداخته است.
زهره صداقت، با هزینه شخصیاش چرخ خیاطی برای بانوان محله پورسینا میخرد و سپس به آنها سفارش کار میدهد.
همه رسالت مدرسه آزادی این است که به دانشآموزانش یادآوری کند تفاوتهایی که دارند، در اصل ماجرا تغییری ایجاد نمیکند. آنها با دانشآموزان دیگر مدارس شهر فرقی ندارند.
روضه منزل معصومه کریمآبادی است که به گفته خودش از زمان مادر مرحومش، یعنی بیش از ۵۰ سال است که برگزار میشود. در حقیقت تأکید و وصیت مادرش علت استمرار آن بوده است.