رد پای فعالیت و همکاری اهالی در جایجای محله دیده میشود. مسجد چهاردهمعصوم (ع) پایگاه اجرایی محل تجمع مردم است. سیدموسی عبداللهی، امام جماعت مسجد محله میگوید: امسال بیشتر خانههای اطراف مسجد یعنی از پورسینای۴۴ تا ۶۴ پای کار بودند.
محلهای که اکنون پورسینا نام دارد، در دوره ناصرالدینشاه مزرعهای بوده به نام «بازه شخ»، به معنای «درهای که دارای خاک سفت» است. این نام بعدها به «بازه شیخ» و از حدود صد سال پیش نیز به نام «هدایتآباد» معروف شد. بیشترین کاربری اراضی محله پورسینا، مسکونی و فضای سبز است.

اسما فاتحی میگوید: مسابقات آسیایی کاتای کنترلی که ۲ تا ۴ اسفند سال گذشته در اهواز برگزار شد، آخرین مسابقاتی بود که من در آن شرکت کردم و موفق شدم مهمترین مدال زندگیام را تا این لحظه به دست آورم.
حسین مرادی میگوید: بیشتر دانشآموزان، امکان شرکت در کلاسهای آموزشی یا جبرانی را ندارند؛ چون پرداخت هزینه این کلاسها از توان بیشتر خانوادهها خارج است.
محمدعلی غلامزادگانشرق که در بوستانهای مشهد به «آقای غلامی» مشهور است، هفتهای یک یا دو روز با دوچرخه به بوستان بسیج میرود، اما بقیه روزها در بوستان نصرت که نزدیک خانهاش است، ورزش میکند.
مهمترین تمایز این مدرسه در «آموزش زندگی» است. هدف ما فقط پرورش دانشآموزان نخبه نیست؛ بچهها اینجا روش زیستن را یاد میگیرند.
روایتی از زندگی بیبی فاطمه سیدی که با حمایت اهالی، کسبوکار خودش را در خیابان پورسینا راه انداخته است.
زهره صداقت، با هزینه شخصیاش چرخ خیاطی برای بانوان محله پورسینا میخرد و سپس به آنها سفارش کار میدهد.